#xmas20: Η κατάρα της Πρωτοχρονιάς (8)

Διαβάστε το Μέρος Έβδομο…

Μέρος Όγδοο
Γράφει η Έλενα

Τα άλλοτε τακτοποιημένο σπίτι της γριάς μάγισσας ήταν τώρα ανάκατο. Οι ταπετσαρίες του μικρού χαμόσπιτου ήταν σκισμένες,  τα βιβλία πεταμένα δεξιά και αριστερά – μερικά ποδοπατημένα με άγρια ξηλωμένες τις ράχες τους. Το μικρό τραπέζι με τις δυο καρέκλες που γέμιζε κάπως τον χώρο πρωτύτερα, τώρα ήταν σαραβαλιασμένο.

Ο  Μιχάλης μην μπορώντας να αφήσει το μάτι του να περιπλανηθεί ολόγυρα, προχώρησε προς τον πάγκο της γριάς, εκεί όπου το «μαγαζί» χωριζόταν από το σπίτι της. Χτύπησε το σκονισμένο κουδουνάκι που είχε στην άκρη του και εκείνο τραγούδησε με έναν σκληρό ήχο.

Ο δάσκαλος σκούπισε με την ανάστροφη της παλάμης του τον ιδρώτα που είχε σχηματιστεί στο μέτωπό του και έπειτα σταύρωσε τα χέρια μπροστά από το στήθος του. Το πόδι του ήδη χτυπούσε νευρικά το σκληρό πάτωμα όταν ένιωσε τον αέρα γύρω του να γίνεται πιο συμπαγής και να κάθεται στην πλάτη του. Είχε κάνει μεγάλο λάθος που είχε έρθει ξανά εδώ. Στην τελική, μπορεί να του είχε ξεφύγει κάτι στο γριμόριο. Κάτι που δεν είχε παρατηρήσει πριν. Κάτι που να ακύρωνε την κατάρα που είχαν αφήσει να πλέει πάνω από το χωριό. Έριξε τους ώμους του πίσω και κίνησε να φύγει.

Μα δεν ήταν πια μόνος. Στην πόρτα στεκόταν ένα μικρό αγόρι. «Με φωνάξατε;» ρώτησε. Η φωνή του έσπασε ξαφνικά τον αέρα και ο Μιχάλης δεν έγερνε πια μπροστά από το βάρος του. Ο δάσκαλος προσπάθησε να ηρεμήσει την παλλόμενη καρδιά του και ξεροκατάπιε, αλλά έκανε μερικά βήματα παραπάνω περίεργος. Τί γύρευε ένα παιδί εδώ και τί εννοούσε με αυτή του την ερώτηση;

Τα μελαχρινά, άπλυτα μαλλιά του, έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με τα περιέργως χρυσαφίζοντα μάτια του. Ο Μιχάλης θα ορκιζόταν πως τα είδε να κρύβονται πίσω από ένα μεμβρανώδες βλέφαρο, αλλά ίσως έφταιγε και το χαμηλό φως τον κεριών που του έπαιζε παιχνίδι. Το αγόρι δεν πρέπει να ήταν πάνω από δέκα. «Είναι εδώ η γιαγιά σου;» ρώτησε ο Μιχάλης περισσότερο φοβισμένος από ό,τι θα ήθελε.

Το αγόρι έριξε πίσω το κεφάλι του και γέλασε δυνατά. Ο δάσκαλος ταράχτηκε από το πόσο τραχύ και βαρύ ήταν το γέλιο του, σαν να μην ταίριαζε στην ηλικία του. Έπειτα το είδε να γυρίζει ελαφρώς προς τα δεξιά και να ψιθυρίζει πάνω από τον ώμο του: «Εσένα ζητάει». Το παιδί χαμογέλασε στον Μιχάλη και έκανε μια στροφή, ώστε να γυρίσει πλάτη σε εκείνον. Το ουρλιαχτό του δασκάλου έσκισε τη νύχτα όταν αντί για την πλάτη του μικρού, είδε την γριά μάγισσα.

Συνεχίζεται…

Την Έλενα μπορείτε να την βρείτε στο instagram ως ella.tos, αλλά και στο wattpad ως EllaSarlot, με την πετυχημένη τριλογία της «Η Νεκροφιλημένη«.

Συντονιστείτε αύριο για την συνέχεια!