#xmas20: Η κατάρα της Πρωτοχρονιάς (2)

Διαβάστε το Μέρος Πρώτο…

Μέρος Δεύτερο
Γράφει η Νατάσα

Πάγωσε, μα δεν έφταιγε το ανυπόφορο κρύο. Είχε νιώσει το άγγιγμα της ύπαρξης στον σβέρκο του, κάτι πιο κρύο, πιο απόκοσμο από οτιδήποτε είχε αισθανθεί ποτέ του. Το άγγιγμα μεταφέρθηκε από τον σβέρκο στο αυτί και το μάγουλό του, και με κάθε δευτερόλεπτο η ομίχλη γινόταν ολοένα και πιο πυκνή, έως ότου δεν μπορούσε να δει τίποτα παρά το λευκό διόραμα.

Όταν ο Μιχάλης κατάλαβε πως η ύπαρξη βρισκόταν μπροστά του, ήταν ήδη αργά. Το ον τον είχε ρίξει στο χιονισμένο έδαφος, κάτι που τον έκανε να ξυπνήσει. Τίναξε τα χέρια του, διώχνοντας με δύναμη ό,τι βρισκόταν από πάνω του. Έτρεξε προς την κατεύθυνση που νόμιζε πως βρισκόταν στο σπίτι του, χωρίς σταματημό. Όσο πιο πολύ απομακρυνόταν από την ύπαρξη, τόσο καθάριζε η ομίχλη, ώσπου μπορούσε να δει την πόρτα του, την οποία άνοιξε με μια κίνηση. Την έκλεισε, κλειδώνοντάς την όσες περισσότερες φορές του επέτρεπε ο μηχανισμός, κι ύστερα, με την πλάτη του πάνω της, γλίστρησε ως το πάτωμα.

Μόλις η ταχυκαρδία του άρχισε να εξασθενεί, ο Μιχάλης ξεκίνησε να ψάχνει κάποια λογική, σχετικά με το τι του είχε μόλις συμβεί. Με τρεμάμενα πόδια, προχώρησε προς την βιβλιοθήκη του. Πέρασε με τα δάχτυλά του τις ράχες των βιβλίων του, μέχρι να φτάσει στο τελευταίο ράφι, στο τελευταίο βιβλίο.

Ήταν παλιό, δερμάτινο και οι σελίδες ήταν κιτρινισμένες. Προσπέρασε τα περιεχόμενα και πήγε κατευθείαν μερικές σελίδες πριν το τέλος του γριμορίου, εκεί όπου οι λατινικοί χαρακτήρες μεταφράζονταν στη λέξη «κατάρες».

Συνεχίζεται…

Μπορείτε να βρείτε την Αναστασία Σκούλη στο instagram ως anastasiaskouli και στο blog της https://natasaskouli.wixsite.com/writer. Επίσης, μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο της Σίλβερεϊκ από τις εκδόσεις Πηγή.

Συντονιστείτε αύριο για την συνέχεια!