#xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (10)

Μέρος Δέκατο
Γράφει η Ευγνωσία

Μόλις λίγα δευτερόλεπτα πριν ήμουν πεπεισμένος πως διανύω τις τελευταίες στιγμές της ζωής μου. Ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει τόσο έντονα στο στήθος μου, σαν να προσπαθεί να συμπληρώσει όλους τους χτύπους που θα της στερούσαν τα τέρατα αυτά.

Από στιγμή σε στιγμή πρέπει να δω όλη την ανιαρή ζωή μου να περνάει μπροστά από τα μάτια μου. Αυτό δεν λένε ότι συμβαίνει άλλωστε;

Κάρφωσα ξανά τα μάτια μου στο φωτεινό σημείο στο ταβάνι καθώς άκουγα την γυναίκα και τον Άγριο να διαφωνούν σχετικά με την ερμηνεία του χάρτη.

«Σταμάτα να μου αποσπάς την προσοχή με τις θεωρίες συνομωσίας σου, πριν σε στείλω στον κόσμο από τον οποίο μας κουβαλήθηκες» αποπήρε η γυναίκα τον Άγριο πριν προλάβει να διαφωνήσει μαζί της για άλλη μια φορά.

Για μισό λεπτό. Μυτερά αφτιά, Βόρειος Πόλος, Άγιος Βασίλης που δεν είναι Άγιος, αλλά Άγριος και ένας άλλος, παράξενος κόσμος. Τι είναι όλα αυτά; Δεν μπορεί να είναι αλήθεια.

Και τότε έριξα το βλέμμα μου για άλλη μια φορά στο φωτεινό δέντρο και το λαμπρό αστέρι. Με πλημμύρισε φως. Ένα φως που έβγαινε από μέσα μου γιατί τώρα έβλεπα καθαρά την κρυμμένη φράση μέσα στον χάρτη.

«Είσαι εκείνο το θαύμα που περιμένεις από την ζωή σου».

Και τότε κατάλαβα! Θυμήθηκα όλα εκείνα που με ανάγκασαν να ξεχάσω ο Άγριος Βασίλης και το τσιράκι του, η πράκτορα Γκίνου. Στην πραγματικότητα ήταν ένα μοχθηρό ξωτικό με το όνομα Τζέτζομαρ.

Εγώ είμαι το θαύμα που περιμένουν τόσοι άνθρωποι αυτή την μαγική μετά Χριστουγέννων. Εγώ είμαι εκείνος που γεννάει την θαλπωρή και την ζεστασιά φέρνοντας αγάπη στις καρδιές των ανθρώπων. Μόνο εγώ θα μπορέσω να φέρω πάλι ελπίδα στη ζωή τόσων ανθρώπων αυτές τις δύσκολες μέρες. Εγώ ο Άγιος Βασίλης!

Εάν δεν πεθάνω βέβαια…

Συνεχίζεται…

Μην ξεχάσετε να διαβάσετε:
Μέρος Πρώτο – Γράφει η Γιώτα
Μέρος Δεύτερο – Γράφει ο Αλέξης
Μέρος Τρίτο – Γράφει η Φρειδερίκη
Μέρος Τέταρτο – Γράφει η Χαρά
Μέρος Πέμπτο – Γράφει η Νάντια
Μέρος Έκτο – Γράφει η Έφη
Μέρος Έβδομο – Γράφει η Στέφι
Μέρος Όγδοο – Γράφει η Χρύσα
Μέρος Ένατο – Γράφει η Κατερίνα