Μέρος Όγδοο
Γράφει η Χρύσα
Ο Άγριος Βασίλης με αρπάζει και με μια απότομη κίνηση με τραβάει έξω από το αυτοκίνητο. Με άγαρμπες κινήσεις μου λύνει τα χέρια και τα μάτια. Το ημίφως του χώρου είναι καλοδεχούμενο και καταφέρνω γρήγορα να εστιάσω στην τεράστια κατασκευή μπροστά μου.
Σωλήνες περιτριγυρισμένοι από αμέτρητα καλώδια με σβησμένα φωτάκια βγαίνουν από το ταβάνι και καταλήγουν σε ένα ψηλό, μεταλλικό κουβούκλιο. Στο πάνω μέρος του λεπταίνει και θυμίζει περισσότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο από εκείνο το άθλιο, πλαστικό αστείο που στολίζω κάθε χρόνο. Ένα σωρό σβησμένες λάμπες σπάνε το γκρίζο του μετάλλου και στην κορυφή του δεσπόζει ένα μεγάλο αστέρι. Δίπλα στην κατασκευή υπάρχει ένας μεταλλικός πίνακας ελέγχου, απλωμένος σαν πάνελ πιλοτηρίου, που ενώνεται με καλώδια και λεπτά μεταλλικά χέρια στο υποτιθέμενο δέντρο και στο ταβάνι.
«Έλα» μου λέει κοφτά ο Άγριος και μου κάνει νόημα να προχωρήσω. Κρατάει στα χέρια του το κόκκινο κουτί και με ακολουθεί, πάντα ένα βήμα πίσω μου.
Το πάνελ είναι γεμάτο με μοχλούς και κουμπιά που περικυκλώνουν μια μικρή γυάλινη μπάλα, σκοτεινή και θολή. Ο Άγριος ανοίγει το κόκκινο κουτί και βγάζει από μέσα μια χρυσή μπάλα. Με την ανάστροφη του χεριού του ρίχνει κάτω την παλιά και τοποθετεί στη θέση της το απαστράπτον στολίδι. Γυρίζει με ευκολία μια στρόφιγγα και ο ήχος ενός σωλήνα να ρουφάει σπάει τη σιωπή.
«Κάνε χο» μου λέει. Τον κοιτάζω απορημένος κι εκείνος γρυλίζει μα τελικά σκύβει ο ίδιος πάνω από το πάνελ. Σταματάει μια ανάσα μακριά από τη χρυσή μπάλα και αφήνει πάνω της τα χνότα του τρεις φορές. «Χο, χο, χο».
Η περιέργεια που δεν με σκότωσε πριν ίσως το κάνει τώρα. Αντιγράφω την κίνησή του και βλέπω το χρυσό σημείο που ακούμπησε η ανάσα μου να σβήνει και να θολώνει.
Και τότε, όλη η αποθήκη ζωντανεύει. Οι μοχλοί κατεβαίνουν από μόνοι τους, οι σωλήνες ακούγονται να μεταφέρουν πυκνό αέρα που ξεφεύγει από σχισμές ως σφυριχτός ατμός, τα φωτάκια γύρω τους να αναβοσβήνουν πολύχρωμα, και το κύριο μέρος της κατασκευής -το δέντρο- ανάβει με τη σειρά του, λαμπρό και μαγευτικό. Το φως ανεβαίνει ψηλότερα ώσπου φτάνει στο αστέρι και διαχέεται πάνω στο ταβάνι δημιουργώντας έναν χάρτη.
Ένα και μοναδικό σημείο αναβοσβήνει και κάνει τον Άγριο να μουγκρίσει δίπλα μου.
Συνεχίζεται…
Μην ξεχάσετε να διαβάσετε:
Μέρος Πρώτο – Γράφει η Γιώτα
Μέρος Δεύτερο – Γράφει ο Αλέξης
Μέρος Τρίτο – Γράφει η Φρειδερίκη
Μέρος Τέταρτο – Γράφει η Χαρά
Μέρος Πέμπτο – Γράφει η Νάντια
Μέρος Έκτο – Γράφει η Έφη
Μέρος Έβδομο – Γράφει η Στέφι
Το βιβλίο της Χρύσας Αναστασίου με τίτλο « Η Κοιλάδα του πράσινου κρυστάλλου» διατίθεται από τις Εκδόσεις Πηγή και μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα συνεργαζόμενα βιβλιοπωλεία.
Περισσότερα για το βιβλίο του μπορείτε να βρείτε εδώ.
Την Χρύσα μπορείτε επίσης να βρείτε στο instagram: summer.chris .
bookitocat.com 
Είμαι περίεργη να δω τι θα γίνει!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!