Μέρος Πέμπτο
Γράφει η Νάντια
Το μυαλό μου ταξιδεύει. Ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή, χρόνια πριν. Στον πατέρα μου με την ψεύτικη γενειάδα κολλημένη αστεία στο πρόσωπο του, την μητέρα μου να γελάει με την προσπάθεια μου να τραβήξω αυτό το αναθεματισμένο χαρτί από το κουτί του δώρου και μετά… Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου και βλέπω την αστυνόμο. Όχι αστυνόμο, πράκτορα.
«Δεν είπε πολλά…» ασθμαίνω και τσαλακώνω το χαρτάκι περισσότερο στην ιδρωμένη μου παλάμη. «Μπήκα, την είδα έ-έτσι…» ψελλίζω και δείχνω με το δάχτυλο την νεκρή κοπέλα στο σαλόνι «Έκανα να φύγω και τότε εμφανίστηκε από το πουθενά πίσω μου. Άπλωσε το χέρι και…» το χέρι της ακουμπάει το δικό μου που τρέμει ακριβώς επάνω από εκεί που κρύβω το χαρτί.
«Ηρέμησε. Πάρε βαθιές ανάσες». Την βλέπω να γυρίζει προς την εξώπορτα για να συναντήσει τον άντρα που μόλις κατέφθασε. Καλωδιωμένος με ακουστικό, ντυμένος στα μαύρα φαίνεται πως της έχει αποσπάσει εντελώς την προσοχή. Η άκρη του ματιού μου πέφτει στο κουτί του δώρου. Αυτό που πρέπει να πάρω εάν θέλω να έχω μια ευκαιρία. Την θέλω όμως; Δαγκώνω δυνατά το εσωτερικό του μάγουλου μου μέχρι να γευτώ το ίδιο μου το αίμα. Δεν συνειδητοποιώ ότι ήδη έχω χαθεί από το οπτικό τους πεδίο και έχω χώσει το κιβώτιο στην υφασμάτινη τσάντα που μεταφέρω τις πίτσες.
Μην ξεχάσετε να διαβάσετε:
Μέρος Πρώτο – Γράφει η Γιώτα
Μέρος Δεύτερο – Γράφει ο Αλέξης
Μέρος Τρίτο – Γράφει η Φρειδερίκη
Μέρος Τέταρτο – Γράφει η Χαρά
Την Νάντια μπορείτε να βρείτε στο instagram: booklittledreamer
Επίσης μπορείτε να την βρείτε στο facebook: Νάντια Κίσκα
bookitocat.com 
8 σκέψεις σχετικά με το “#xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (5)”