#guest-talk: Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε

Bushnell, C. and Cotugno, K., 2021. Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε. Αθήνα: Ψυχογιός.

Κριτική από την Μάγδα (@magda.tou)

Η Μαρίν είναι ένα κορίτσι στην τελευταία τάξη του Λυκείου, λίγο πριν την εισαγωγή της στο Πανεπιστήμιο της αρεσκείας της. Είναι μια πολύ καλή μαθήτρια και έχει υψηλές προσδοκίες από το μέλλον της. Έλα μου, όμως, που ξαφνικά η ζωή της αλλάζει και όλα αναστρέφονται, όταν ο αγαπημένος της καθηγητής την παρενόχλησε σεξουαλικά. Η Μαρίν βρίσκεται σε δίλημμα. Ήταν κάτι που έκανε εκείνη και τον ώθησε σε αυτήν την πράξη ή μήπως όχι; Πρέπει να μιλήσει για αυτό στον διευθυντή του σχολείου ή μήπως όχι; Ερωτήματα πολλά στο κεφάλι της και προσπαθεί να βρει μια λύση. Πως θα αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση; 

(Διαβάστε την Παρουσίαση εδώ)

Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια μνεία θα έλεγα στον φεμινισμό. Η Μαρίν μας παρουσιάζει όλα όσα μάθαμε να κάνουμε μεγαλώνοντας, όλους τους κανόνες που ίσχυαν για το κορίτσια. Μη φοράς κοντές φούστες, μη φοράς τιραντάκια, μη βάφεσαι έντονα, μη φοράς σκουλαρίκια, μην πιάνεις τα μαλλιά σου κοτσίδα, μην το παίζεις εύκολη κ.ο.κ. Όλοι αυτοί οι κανόνες, έχουν έναν σκοπό. Να μην ερεθιστούν οι άντρες και μας κάνουν κακό. 

Δυστυχώς, το βιβλίο λέει πολλές αλήθειες για τον τρόπο που μεγαλώσαμε αγόρια και κορίτσια, γεγονός που εύχομαι να αλλάξει στο μέλλον, γιατί πολλοί κανόνες είναι απλά γελοίοι. Ο σεξισμός που υπάρχει εις βάρος γυναικών – αλλά και ανδρών, γιατί δεν τους βγάζω στην απ’έξω – έχει γίνει μάστιγα στις ημέρες μας. Τι πάει να πει να μη φοράς κοντή φούστα για να μην ανάψει ένας άντρας, άγνωστος πολλές φορές, που μπορεί να σε δει στο δρόμο και να σε παρενοχλήσει σεξουαλικά; Αντί να μάθουμε στα αγόρια από μικρά να σέβονται τις γυναίκες και να μην τις βλέπουν σαν ένα κομμάτι κρέας, που θα αξιοποιήσουν πάνω τους τον ανδρισμό τους, μαθαίνουμε στα κορίτσια να προσέχουν τα αγόρια, να μην είναι ελεύθερες για να μην κακοποιηθούν από αυτά. Δυστυχώς, έτσι μεγαλώσαμε και εύχομαι αυτό να αλλάξει στο μέλλον. Έχω μια ελπίδα στις νέες γενιές. 

Αυτές ήταν κάποιες σκέψεις που θα ήθελα να μοιραστώ και πάμε τώρα στο βιβλίο και στην ανάλυσή του. Το βιβλίο μου άρεσε και το ρούφηξα στην κυριολεξία μέσα σε 2-3 μέρες. Παρόλα αυτά, με εξόργισε πάρα πολύ, διότι όσα αναφέρει μέσα γίνονται όντως στις μέρες μας. Δεν θα σας πω ποια πράγματα, για να μην κάνω σπόιλερ, αλλά δεν υπήρχε ούτε ένα πράγμα που να μην έχει συμβεί στην πραγματικότητα σε κάποια κοπέλα, είτε κοντινή μας, είτε άγνωστή μας.

Το βιβλίο είναι τροφή για σκέψη θεωρώ και δίνει κάποια όμορφα φεμινιστικά μηνύματα, αλλά και δύναμη στις αναγνώστριες. Για μένα θα έπρεπε αυτό το βιβλίο να διαβαστεί, κυρίως από γυναίκες, και καλύτερα νέες, έφηβες, για να τους δοθεί η δύναμη να μιλήσουν για την κακοποίηση που έχουν υποστεί και πιθανόν φοβούνται. Αλλά και οι άντρες θα έπρεπε να διαβάσουν αυτό το βιβλίο, για να δουν από την πλευρά της γυναίκας τα αισθήματα που νιώθουν όταν κακοποιούνται και κυρίως όταν κανείς δεν τις πιστεύει. Γιατί πόσες φορές έχουμε ακούσει γυναίκες που έχουν πάει στην αστυνομία να καταγγείλουν μια σεξουαλική παρενόχληση, και ακόμα χειρότερα βιασμό, και εκεί τις χλευάζουν και τις κοροϊδεύουν, λέγοντάς τους ότι παρανόησαν, ότι το ήθελαν, ή ακόμα χειρότερα ότι το επιδίωξαν, ή ότι έφταιγε αυτά που φορούσαν…

Νομίζω ότι είπα πολλά, αλλά πραγματικά με έκανε να σκεφτώ πολλά αυτό το βιβλίο. Πάρα πολλά. Έκανα πάρα πολλές σκέψεις και εξοργίστηκα πολύ. Το προτείνω να το διαβάσετε, παρόλο που πιστεύω ότι απευθύνεται, κυρίως, σε εφηβικό κοινό. Δεν πιστεύω ότι θα χάσετε, αλλά θα κερδίσετε κάτι, αν και θα εκνευριστείτε σίγουρα πολύ.

---

View this post on Instagram

A post shared by Magda the Bookworm (@magda.tou)

Powered by

---