Της Αθηνάς
Green, J. (2017). Turtles All the Way Down. Indiana: Penguin Group USA.
Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐
Ντομάτες: 🍅 (Είχε πολλά κενά αλλά το απόλαυσα)
Ο Γιαννάκης ο πράσινος έβγαλε νέο βιβλίο και φυσικά ως κλασσικό mainstream bookworm, το πήρα αμέσως (θύμα του καταναλωτισμού εδώ). Από τα προηγούμενα βιβλία του πάνω κάτω ήξερα τι να περιμένω, όμως η υπόθεση μου κέντρισε αρκετά το ενδιαφέρον μιας και πραγματεύεται το σύνδρομο άγχους, με το οποίο παλεύω και εγώ σε καθημερινή βάση (insert sad music). Ωστόσο, η υπόθεση τελικά δεν ήταν ακριβώς όπως την περίμενα…
Η υπόθεση δεν ήταν κακή, μου άρεσε η προσπάθεια να έχουμε και ένα μυστήριο (με την εξαφάνιση που βάζει στην υπόθεση) αλλά δεδομένου του ότι δεν ήταν ουσιαστικά αυτή η αφορμή για να βρεθούν τα δύο lovebirds, όπως καταλαβαίνουμε δεν αναπτύχθηκε αρκετά. Άρα, όχι μην περιμένετε κάποιο μυστήριο. Ο John Green θέλησε, και μπράβο για την κίνηση του, να απεικόνιση τη ζωή ενός ατόμου που έχασε τον πατέρα του και ταυτόχρονα παλεύει με το άγχος. Οφείλω να παραδεχτώ πως ήταν αρκετά emotional στο κομμάτι του θανάτου γιατί χωρίς να υπερβάλει, σε τσάκιζε με τις περιγραφές και τα συναισθήματα της πρωταγωνίστριας, εν ονόματι Aza. Με τον δικό της τρόπο, όπως και όλοι όσοι έχουν χάσει κάποιον πολύ αγαπημένο τους, κρατούσε <<ζωντανό>> τον πατέρα της στην ζωή της. Δεν θα σας κρύψω ότι υπάρχουν άπειρες σκηνές μέσα που και αναίσθητος να είσαι, θα κλάψεις !! Πραγματικά, είμαι από τα πιο αναίσθητα άτομα πάνω στη γη και όμως … σε μια σκηνή προς το τέλος βούρκωσα (είχες δεν είχες Γιαννάκη με κατέστρεψες πάλι).
Ωστόσο, στο κομμάτι του mental health, η Aza δεν πάσχει από άγχος αλλά από μικροβιοφοβία για το οποίο και προσπαθεί να βρει λύση μέσω ψυχολόγου. Για κάποιον που βιώνει το σύνδρομο άγχους καθημερινά (τονίζω … σύνδρομο άγχους όχι το κλασσικό και φυσιολογικό άγχος της καθημερινότητας), νομίζω ότι το παρατράβηξε λιγάκι το πράγμα. Δεν έχω μικροβιοφοβία, οπότε σίγουρα δεν μπορώ να κρίνω αν τα συναισθήματα της ήταν βάσιμα ή υπερβολές του συγγραφέα, αλλά ο συσχετισμός του άγχους με τη μικροβιοφοβία σε τόσο μεγάλο βαθμό δεν μου κόλλησε… ναι το να σκέφτεσαι την μεταφορά μικροβίων συνέχεια θα σου προκαλέσει σίγουρα άγχος, αλλά το ανάποδο νομίζω είναι λίγο άτοπο.
Τέσπα, αν το παραβλέψω αυτό (το οποίο παίζει να είναι και δική μου ανοησία, είμαι και slytherin εκνευρίζομαι εύκολα) η Aza ήταν ένας εξαιρετικός χαρακτήρας και πραγματικά έδωσε πολύ ωραία το πώς είναι να έχεις διαρκώς μια φωνούλα μέσα το κεφάλι σου που να σου λέει τι μπορεί να πάει στραβά… ακόμα και αν δεν υπάρχει ούτε μια ένδειξη για αυτό!
Από χαρακτήρες όμως μου άρεσε πιο πολύ η κολλητή της η Daisy, πολύ αξιαγάπητη και εύκολα ταυτίζεσαι με αυτή! Η φιλία της με την Aza ήταν απίστευτη και παρά τις όποιες δυσκολίες η Daisy ήταν εκεί, και σας το λέω… υπήρχαν άπειρα εμπόδια !! Όσον αφορά τον αγαπητικό της Aza, γιατί για Γιαννάκη πράσινο μιλάμε εεε, σιγά μη δεν είχαμε love story. Καλός χαρακτήρας και μου άρεσε που δεν ήταν τέλειος. Γενικά το παρατήρησα αυτό, οι χαρακτήρες όλοι στο βιβλίο αυτό είναι ψηλό γκρί και ίσως να είναι και ο λόγος που έδωσα 4 αστέρια και μια ντομάτα, είναι αληθοφανείς, χωρίς υπερβολές !!
Ευκολοδιάβαστο δεν θα το πω, και αυτό διότι με τόση φιλοσοφία για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις μια υπαρξιακή κρίση την παθαίνεις! Χρειάστηκε αρκετές φορές να ξαναδιαβάσω μερικά quotes γιατί απλά ήταν τόσο deep που ήθελα να σκεφτώ. Πολύ δυνατές περιγραφές με γρήγορη ροή στο λόγο, ένιωθες τα συναισθήματα που βίωνε ο καθένας και η εικόνα διαγραφόταν αμέσως μπροστά στα μάτια σου!! Θα μου πεις τώρα, «ναι ρε φιλενάδα αλλά πρόκειται για YA , τι φιλοσοφία και βαθυστόχαστα ερωτήματα μου λες ..». Ναι, αυτό είναι αλήθεια από ένα YA δεν το περιμένεις και όντως δεν είναι σαν τα άλλα βιβλία του, που εντάξει σε έβαζε σε σκέψεις αλλά όχι συνέχεια. Εδώ κάθε κεφάλαια και μια υπαρξιακή κρίση. Είναι διαφορετικό και ωραίο.
Ίσως να το ξαναδιάβαζα, ίσως και όχι. Πάντως, σίγουρα θα το πρότεινα! Αξίζει αρκετά και ειδικά για άτομα που δεν διαβάζουν John Green ή YA, το συγκεκριμένο άνετα θα σας τραβήξει το ενδιαφέρον.
Ευχαριστούμε την Αθηνά που έριξε το λιθαράκι της σε αυτό το παρεάκι που έχουμε αρχίσει να αναπτύσσουμε εδώ. Ρίξε ένα σχόλιο για support βρε παιδί μου και τσέκαρε την ίδια στο καταπληκτικό της acc στο instagram: @abookishdemon (όπως βλέπετε από την φώτο στην κορυφή της σελίδας, που είναι δικιά της).
Άμα θέλεις να συμμετάσχεις στην Κυριακή την Ξενία (την οποία κάναμε Τετάρτη η Ξενία, αλλά δεν πειράζει! Τα πάντα συγχωρούμε σε αυτό το blog) ακολούθησε τα παρακάτω 5 απλά βήματα:
Βήμα Πρώτο: Πιάσε ένα βιβλίο στα χέρια σου
Βήμα Δεύτερο: Διάβασε το βιβλίο που κρατάς
Βήμα Τρίτο: Πιάσε έναν υπολογιστή
Βήμα Τέταρτο: Γράψε την άποψη σου
Βήμα Πέμπτο: Στείλε την στην διεύθυνση: bookitocat@gmail.com μαζί με το ονοματεπώνυμο σου
Έτοιμος!
Περιμένω το άρθρο σου!
Μέχρι την επόμενη φορά σε φιλώ!
bookitocat.com 