#booktalk: Shadow and Bone

Bardugo, L. (2012). Shadow and Bone. New York: Henry Holt & Company.

Και καλωσορίσατε στο καινούργιο επεισόδιο «Η Ερατώ διαβάζει βιβλία πριν δει την σειρά γιατί θέλει το μπισκότο του αναγνώστη». Σήμερα θα μιλήσουμε για το πρώτο βιβλίο της σειράς «Shadow and Bone» της Leigh Bardugo, το οποίο γίνεται σειρά και έρχεται στους δέκτες του Netflix τον Απρίλιο.

Αυτήν την σειρά ήθελα να την διαβάσω πολύ καιρό τώρα, αλλά είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που φοβούνται το hype που περιτριγυρίζει τα βιβλία και δεν ήθελα να το διαβάσω για να μην απογοητευτώ. Μέχρι, βέβαια, που ανακοινώθηκε ότι έρχεται σειρά και όλοι απλά τρελάθηκαν. Έτσι είπα να πιέσω τον εαυτό μου να βγει από την ασφάλεια της φούσκας «δεν-το-διαβάζω-μήπως-και-με-απογοητεύσει» και άρπαξα τα βιβλία. Αυτή είναι η ιστορία για τον γάμο μου με τον Darkling…. εμμμ εννοώ για το πως πορώθηκα με το Shadow and Bone.

“I’ve been waiting for you a long time, Alina» He said.
«You and I are going to change the world.”

― LEIGH BARDUGO, SHADOW AND BONE

Ας ξεκινήσουμε με το περί τίνος πρόκειται αυτό το διαμαντάκι της φαντασίας. Βρισκόμαστε στο έθνος της Ράβκας, το οποίο έχει χωριστεί στα δύο από το «the fold» (ή όπως το μεταφράζουν οι εκδόσεις ψυχογιός: Το Διάσελο των Σκιών), μια ζώνη αδιαπέραστου σκοταδιού, όπου παραμονεύουν φτερωτά τέρατα που τρέφονται με ανθρώπινη σάρκα. Η πρωταγωνίστρια είναι η Αλίνα Σταρκόφ, η οποία, ενώ θεωρούσε τον εαυτό της μια απλή χαρτογράφος, αποκαλύπτεται ότι διαθέτει μια εξαιρετική δύναμη και μοναδική στο είδος της, μπορεί και το κλειδί για να ελευθερώσει τη χώρα της. Η κοπέλα οδηγείται στη βασιλική Αυλή για να εκπαιδευτεί ως μέλος των Γκρίσα (ατόμων που διαθέτουν μαγικές ικανότητες, ή όπως λένε, είναι τεχνίτες της μικρής επιστήμης) υπό της εντολές του Ντάρκλινγκ (όνομα και πράμα… αχ). Ωστόσο, όπως και σε όλες τις ιστορίες, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και η Αλίνα θα πρέπει να αντιμετωπίσει όλους τους εφιάλτες της.

Μιλάμε για μια ιστορία γεμάτη περιπέτεια, ρομάντζο και πολύ πολύ φαντασία. Γενικά, είναι εκπληκτικό πως ένα απλό μυαλό μίας συγγραφέα κατάφερε να δημιουργήσει όλον αυτόν τον μαγικό κόσμο και να τον αποδώσει γραπτά με τέτοιο τρόπο, που όχι απλά τον ερωτεύεσαι, αλλά μπορείς να δεις κάθε εικόνα ξεκάθαρα, μέχρι και να νιώσεις το κρύο την νύχτα. Η κοπέλα είναι τεχνίτης της γλώσσας και κάθε λέξη που έχει επιλέξει καταφέρνει να σου στείλει ανατριχίλες σε όλο σου το κορμί. Επίσης, το γεγονός ότι συμμετείχε ενεργά στην δημιουργία της τηλεοπτικής (παύλα διαδικτυακής παύλα νετφλιξικής) σειράς με κάνει λίγο πιο χαρούμενη, ενώ ταυτόχρονα ελπίζω στο ότι θα είναι καλή.

Πλοκή

Όσον αφορά την πλοκή, σε πρώτη ματιά μπορεί να φανεί σαν μια απλή κλασική ιστορία εκλεκτού. Ο κόσμος κινδυνεύει. Μόνος ένας μπορεί να τους σώσει. Βρίσκουν τον ένα που μπορεί να τους σώσει αλλά δεν ξέρει πως. Μαθαίνει πως. Περιμένουμε να δούμε την συνέχεια. Αυτό, όμως, που κατάφερε η συγγραφέας (και ευελπιστώ να καταφέρω κι εγώ κάποια στιγμή) είναι να πάρει κάτι κλασικό χιλιοειπωμένο και να το κάνει καλύτερο. Κατάφερε να μιλάς για το βιβλίο της σαν κάτι το διαφορετικό και να το ξεχωρίζεις από το πλήθος.

Στο κύριο μέρος αυτού του βιβλίου βλέπουμε την πρωταγωνίστρια να προσπαθεί να βρει την δύναμη της και να συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι πλέον είναι μια Γκρίσα. Βλέπουμε την εκπαίδευση της, τα συναισθήματα της και τις σχέσεις της με τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Μυστικά έρχονται στην επιφάνεια. Και προφανώς έχουμε το ρομάντζο στο οποίο πρέπει να διαλέξεις πλευρά και να ευχηθείς ότι η πλευρά σου θα νικήσει. Δεν ακούγεται κάτι το ιδιαίτερο, αλλά έτσι όπως είναι δομημένη η ιστορία και μαζί με όλες τις λεπτομέρειες που σου πετάει, προφανώς βάζοντας και το εξαιρετικό γράψιμο, σε κρατάει συνεχώς σε αγωνία δίχως να γνωρίζεις τι πρόκειται να συμβεί μετά.

Επίσης τα plot twist απλά σε σφαλιαρίζουν το ένα μετά το άλλο και παθαίνεις εκατό εγκεφαλικά και σου αρέσει. Μην μιλήσουμε για το τέλος. Οι τελευταίες είκοσι σελίδες, πριν τον επίλογο, απλά με είχαν σχεδόν από πάνω από το βιβλίο απλά να πεθαίνω και να ανασταίνομαι ξανά και ξανά μέχρι που δεν είχε άλλες σελίδες και ήθελα κι άλλες σελίδες.

Βέβαια, μετά από ένα τέτοιο τέλος αναρωτιέσαι τι πρόκειται να έρθει μετά γιατί πίστευα ότι πολλά πράγματα που συνέβησαν, κανονικά θα συνέβαιναν σε μετέπειτα βιβλία. Αυτό ακριβώς ήταν το μοναδικό θέμα μου με το βιβλίο. Ορισμένα γεγονότα, που προσωπικά θεωρώ ότι δεν χρειάζονταν την έκταση που είχαν, πήγαιναν αρκετά αργά, για παράδειγμα όλο το δράμα στην εκπαίδευση της Αλίνα, ή ο τσακωμός της με την άλλη την Γκρίσα (που δεν θυμάμαι το όνομα της αυτήν την στιγμή) ή το θέμα προς το τέλος με τον Μαλ (όποιος το έχει διαβάσει καταλαβαίνει τι εννοώ). Από την άλλη, κάποια γεγονότα πήγαιναν πολύ γρήγορα, όπως για παράδειγμα από την στιγμή που βρήκε τρόπο να χειρίζεται το χάρισμα της μέχρι τη βασική ανατροπή, ή το γεγονός ότι η Αλίνα αμέσως πίστεψε τα πάντα και αποφάσισε σε ένα βράδυ τι θα κάνει. Θα περίμενα κάποια ψυχουλάκια από εδώ και από εκεί για να καταλάβω πως φτάσαμε στο σημείο η Αλίνα να πιστεύει αυτό που ακούει, ειδικά έχοντας συμβεί ότι έχει συμβεί, και όχι να μας αναμασάει ξανά οι συγγραφέας όλες τις προηγούμενες φράσεις που είχαν ειπωθεί αλλά αυτήν την φορά λέγοντας τι κρυβόταν από πίσω.

Άλλο ένα αρνητικό ήταν, ότι ενώ είχε καταπληκτική κατασκευή κόσμου και συστήματος μαγείας, δεν εξηγούσε ακριβώς την λειτουργία. Χρειάστηκε να μελετήσω τις αρχικές σελίδες για να δω ακριβώς τι κάνει ο καθένας και αυτό το έκανα αφού κατάλαβα ότι μπερδεύομαι. Έχει αρκετούς διαφορετικούς Γκρίσα και ο καθένας κάνεις κάτι διαφορετικό. Το ότι φόραγαν διαφορετικά χρώματα δεν μου λέει και τίποτα, αλλά εντάξει ήταν μικρό το κακό γιατί είχε πινακάκι. Εάν δεν είχε πινακάκι θα είχα πολύ μεγαλύτερο θέμα.

Χαρακτήρες

Οι χαρακτήρες είναι αρκετά ενδιαφέροντες. Είναι διαφορετικοί μεταξύ τους και έχουν μελετημένους χαρακτήρες, τους οποίους θέλεις να μάθεις. Αποτελούν ολοκληρωμένοι χαρακτήρες με πράξεις που δικαιολογούνται από το ιστορικό τους και όποιος εμφανίζεται έχει συγκεκριμένη λειτουργικότητα στην πλοκή και δεν φυτοζωεί στην ιστορία. Επίσης, φαίνεται ότι είχαν ζωή πριν την αρχή της βασικής ιστορίας και θα έχουν ζωή, εάν δεν πεθάνουν, μετά το πέρας της. Λατρεύω την ύπαρξη ολοκληρωμένων χαρακτήρων που δεν τους νιώθεις ψεύτικους ή ότι υπάρχουν απλά για να υπάρχουν και θεωρώ είναι σημαντικό κάθε χαρακτήρας να έχει λειτουργικότητα στην ιστορία.

“I’m not Grisha. I’m a mapmaker. I’m not even a very good mapmaker.”

― LEIGH BARDUGO, SHADOW AND BONE

Βλέπουμε την πρωταγωνίστρια, την Αλίνα, μια ορφανή χαρτογράφο, όλη της την ζωή να θεωρεί ότι δεν είναι σημαντική. Καταλήγει, λοιπόν, να είναι Γκρίσα και να μπορεί να διαχειρίζεται το φως (σαν μια τεράστια λάμπα χχαχαχα). Την βλέπουμε να αναπτύσσεται από ένα μη κοινωνικό φοβισμένο κοριτσάκι, σε μια γυναίκα που ξέρει τι θέλει και για τι παλεύει. Μου άρεσε αρκετά η ανάπτυξη του χαρακτήρα της και πως άνθησε στο δυνατότερο ον της Ραβκα. Επίσης, υπήρχε λογική στις αντιδράσεις της και δεν ήταν ούτε υπερβολική, όπως τείνουν να είναι οι περισσότερες πρωταγωνίστριες, ούτε πολύ χαλαρή, πράγμα που θα ήταν περιέργο.

“The problem with wanting is that it makes us weak.”

― LEIGH BARDUGO, SHADOW AND BONE

Ο Darkling ήταν ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες. Γενικά έχω μια αγάπη σε χαρακτήρες που δεν έχουν και την καλύτερη ηθική πυξίδα αλλά θεωρούν ότι αυτό που κάνουν είναι για το καλό του κόσμου. Αυτός, λοιπόν, ήταν ο Darkling. Επίσης, μου άρεσε το γεγονός ότι ήταν ένας χαρακτήρας που δεν χρειαζόταν εξέλιξη για να αναδειχθεί, αλλά από τις πράξεις του και μόνο αναδεικνυόταν το πόσο δυνατός και καταπληκτικός είναι. Είχε dark vibes, εξ ου και το όνομα, αλλά πάντα μπορούσες να τον δικαιολογήσεις. Και αυτή η σκηνή με την Αλίνα στο πάρτι που δεν μπορώ να αναφέρω αλλά όλοι καταλαβαίνετε ποια εννοώ ήταν απλά ένα κερασάκι σε μια καταπληκτική τούρτα σοκολάτα που θα μπορούσα να τρώω μέχρι να πεθάνω. Η συγγραφέας κατάφερε να του δώσει και όλες τις καλές ατάκες που ακόμα και τώρα ψιθυρίζω τα βράδια λίγο πριν με πάρει ο ύπνος και χαμογελάω σαν να είμαι χαζή.

“I’m not like you, Mal. I never really fit in the way you did. I never really belonged anywhere.» «You belonged with me.”

― LEIGH BARDUGO, SHADOW AND BONE

Επίσης, θα ήθελα να δω λίγο περισσότερο τον Μαλ και τον χαρακτήρα του. Φαντάζομαι ότι θα τον δούμε πολύ περισσότερο στα επόμενα βιβλία, αλλά σε αυτό εμφανίζεται λίγο στην αρχή και μετά στο τέλος. Όντας, όμως, μία από τις πιο βασικές επιρροές για τις αποφάσεις της Αλίνα, θα ήθελα να τον είχα δει λίγο περισσότερο για να τον συμπαθήσω ή έστω να δημιουργήσω μια άποψη. Τον βλέπουμε μόνο από όσα λέει η Αλίνα για εκείνον, η οποία όμως είναι εμφανώς ερωτευμένη μαζί του. Και όταν τον βλέπουμε στο τέλος, είναι συγκεκριμένες οι συνθήκες, άρα δεν προλαβαίνεις να συμπαθήσεις ή ερωτευτείς ή ακόμα και αντιπαθήσεις τον χαρακτήρα του.

Ολοκληρώνοντας

Με λίγα λόγια, ήταν ένα ενδιαφέρον βιβλίο το οποίο απόλαυσα αρκετά. Το προτείνω σε όλους τους λάτρεις της Φαντασίας, κυρίως της Young Adult, και σίγουρα σε όσους λατρεύουν Φαντασία με ρομάντζο. Δεν πρόκειται να μπείτε σε ένα επικό ταξίδι φαντασίας τύπου Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, ούτε θα δείτε ένα φρικτό κόσμο όπως στο Hunger Games. Είναι ελαφρύ όσο χρειάζεται και έχει μια πολύ καλή ροή. Είναι τέλειο για όσους διαβάζουν αργά γιατί δεν έχει πολλές λεπτομέρειες να θυμάσαι, αλλά και σε όσους διαβάζουν γρήγορα να ξέρετε ο ρυθμός του είναι λίγο αργός αλλά καλός.

Εγώ ανυπομονώ να διαβάσω και τα επόμενα δύο βιβλία στα σίγουρα, αλλά και ότι έχει βγάλει η συγγραφέας αυτή, καθώς η γραφή είναι απλά πανέμορφη. Προφανώς και έχω βάλει στα αναγνωστικά μου σχέδια την διλογία «Six of Crows», όπου μέρος της ιστορίας θα εμφανιστεί στην σειρά, μιας και διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο, αλλά, από ότι έχω καταλάβει, κάποια χρόνια διαφορά.

“Fine, make me your villain”

― LEIGH BARDUGO, SHADOW AND BONE

Αυτά, λοιπόν, από μένα αγαπητά μου βιβλιογατάκια και τα λέμε την επόμενη βδομάδα με ένα φρέσκο άρθρο μόνο για εσάς και για κανέναν άλλον… όχι πραγματικά μόνο εσείς έχετε πρόσβαση σε αυτά τα άρθρα και δεν έχω καταλάβει το γιατί. Πρέπει να είστε πολύ έξυπνα πλάσματα για να έχετε πρόσβαση σε τέτοιες απόρρητες πληροφορίες. Με φοβίζεται…