Hello people of Earth and Beyond!

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και έχω την εντύπωση πως η τηλεόραση ακόμα δεν το έχει πάρει χαμπάρι μιας και δεν έχω ακόμα καμιά χριστουγεννιάτικη ταινία. Άμα κάποιος έχει δει να μην φοβηθεί και ας το γράψει στα σχόλια γιατί είμαι περίεργη. Από την άλλη η Nova βάζει χιονισμένες ταινίες από τον Αύγουστο και το Netflix έχει αρχίσει να ανεβάζει κάθε είδους γιορτινό περιεχόμενο από τον Νοέμβρη.

Εδώ στο OBB έχουμε πάντα Χριστούγεννα, όπως μου αρέσει να λέω, και αν μπορούσα να βάζω το «Last Christmas» να παίζει σε επανάληψη θα είχαν ήδη ματώσει τα αυτιά σας γιατί θα έπαιζε από πέρσι τον Δεκέμβρη ασταμάτητα.

Σήμερα, λοιπόν, μια ωραία μέρα για να βγείτε έξω και να νιώσετε ζωντανοί πριν έρθει η Δευτέρα και γυρίσετε στην δουλειά που σας μετατρέπει σιγά σιγά σε ζόμπι, θα μιλήσουμε για μια απογοητευτική παρωδία και μια καλή ταινία που με εκνεύρισε.

3) Ο πρώτος πειρασμός του Χριστού (A Primeira Tentação de Cristo)

Νοέμβριος 2019, 46λεπτά, Netflix

Είναι ανήμερα Χριστουγέννων και ο Χριστός έχει γενέθλια. Εμφανίζεται στο σπίτι του με έναν καλεσμένο όχι και τόσο συνηθισμένο πέφτοντας πάνω σε ένα πάρτι έκπληξη που του έφτιαξαν οι γονείς του.

Η παρούσα ταινία αποτελεί παρωδία των Χριστουγέννων με αυθάδεια απέναντι στην Θρησκεία και κοροϊδία. Το καλύτερο έργο για μένα, μία λάτρης των Monty Pythons και οποιουδήποτε βγάζει καλό περιεχόμενο κοροϊδεύοντας ήθη και παραδόσεις της θρησκείας είτε είναι Χριστιανισμός είτε οποιαδήποτε άλλη.

Δυστυχώς, η συγκεκριμένη με απογοήτευσε. Μπορεί τα αστεία να είχαν νόημα στους ισπανόφωνους τηλεθεατές απλά για μένα ήταν σαν να έχαναν το punchline. Είχε κάποιες ωραίες σκηνές με τους Τρεις Μάγους να γκρινιάζουν ότι τους καλούν μόνο σε γιορτές ή τον Ιωσήφ να μαλώνει με τον Θεό (ο οποίος για ένα περίεργο λόγο εμφανιζόταν περισσότερο σαν τον Δία παρά σαν τον πανταχού παρόν Θεό της θρησκείας μας).

Μετά από ένα σημείο και έπειτα ήταν απλά γελοίο και το έβλεπα απλά για να πιαστώ από κάποιο αστείο, όπως την Παρθένο Μαρία να καπνίζει και να την παρασέρνει στην μοιχεία ο ίδιος… ο… Θεός (;).

Το καλύτερο κομμάτι ήταν με τον Χριστό να μαστουρώνει και να πηγαίνει σε έναν υποτιθέμενο παράδεισο και να μιλάει με θεούς της ανατολή, όπως ο Σίβα, και να του λένε να δεχτεί το θεϊκό έργο.

Σαν ταινία αξίζει να την δει κάποιος αρκεί να μην την πάρει σοβαρά ή να περιμένει ποιοτικό χιούμορ.

4) Last Christmas

14 Νοεμβρίου 2019, 1ώρα 43λεπτά, Σινεμά

«Η Κέιτ (Εμίλια Κλάρκ) βρίσκεται στο Λονδίνο και τριγυρνάει δυσαρεστημένη, παρέα με μια στοίβα κακών αποφάσεων που έχει πάρει στη ζωή της, ακούγοντας το χτύπημα των κουδουνιών στα παπούτσια της – μια άλλη ενοχλητική συνέπεια από τη δουλειά της ως Ξωτικό σε ένα χριστουγεννιάτικο κατάστημα. Ο Τομ (Χένρι Γκόλντινγκ) φαίνεται πολύ καλός για να είναι αληθινός, όταν μπαίνει στη ζωή της και αρχίζει να βλέπει και να καταλαβαίνει πολλούς από τους εσωτερικούς φραγμούς της. Καθώς το Λονδίνο μεταμορφώνεται στην πιο υπέροχη εποχή του χρόνου, τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί για τους δυο τους. Αλλά, μερικές φορές, πρέπει να αφήσεις το χιόνι να πέσει όπου μπορεί, πρέπει να ακούσεις την καρδιά σου … και πρέπει να έχεις πίστη.»

Κάπου εδώ είναι που δεν ξέρω ακριβώς τι να πω για την ταινία μιας και όλα μπορούν να γίνουν σπόιλερ αμέσως.

Έχουμε μια γλυκιά Χριστουγεννιάτικη ταινία με μια κοπέλα που έκανε μεταμόσχευση καρδιάς αλλά πήρε το κάτω δρόμο (υποθέτω ότι έχει κατάθλιψη) καθώς τα όνειρα της ξεθωριάζουν μέρα με την μέρα. Κάποια στιγμή γνωρίζει έναν καταπληκτικό νεαρό (τον οποίο λάτρεψα σαν χαρακτήρα), ο οποίος της δείχνει ότι υπάρχουν κι άλλα στην ζωή εκτός από την γκρίνια. Μαθαίνει να προσφέρει και να μην είναι τόσο εγωίστρια. Ξαφνικά αρχίζει να βλέπει την ομορφιά των Χριστουγέννων αλλά και της ζωής της, η οποία τώρα ανοίγει μπροστά της και πρέπει να την αρπάξει χωρίς να την αφήνει να γλιστράει από τα χέρια της. Ήρθε η στιγμή να ζήσει για αυτούς που δεν μπορούν.

Συνολικά σαν ταινία την λάτρεψα. Πολύ καλή και καταπληκτικές ερμηνείες. Ταυτόχρονα, την στήριζαν όλοι οι χαρακτήρες είτε ήταν δευτερεύοντες είτε ήταν για μια στιγμή, χωρίς να γυρίζει συνεχώς γύρω από την πρωταγωνίστρια. Η πλοκή ήταν ενδιαφέρουσα με την πιο αναπάντεχη ανατροπή που εμένα προσωπικά με άφησε εμβρόντητη (ναι ξέρω πολλές μεγάλες λέξεις).

Αυτή η ανατροπή με εκνεύρισε υπερβολικά πολύ. Δεν την ήθελα. Θα προτιμούσα η ταινία να τέλειωνε 5 λεπτά πριν την ανατροπή και θα ήμουν χαρούμενη. Θα έβλεπα την ταινία ξανά και ξανά και ξανά και θα ερχόμουν εδώ να σας πω 100 στα 10, προτείνω ανεπιφύλακτα. Όχι ότι η ταινία υποβιβάστηκε, το αντίθετο, η ανατροπή την έκανε να ανθίσει και να ξεχωρίσει ανάμεσα στα σαχλά ρομαντικά εργάκια που βλέπουμε κάθε Χριστούγεννα. Απλά εγώ, η Ερατώ, θα προτιμούσα να μην είχε συμβεί και άμα έχετε δει την ταινία, σας παρακαλώ slide in my dms να το συζητήσουμε γιατί εγώ πεθαίνω.

Άμα αξίζει να την δείτε; Προφανώς και αξίζει. Είναι μια καταπληκτική ταινία.

Αυτά, λοιπόν, για σήμερα γλυκά μου βιβλιογατάκια. Τα λέμε στο επόμενο άρθρο.

Μέχρι τότε διαβάστε πολύ, κλάψτε γιατί δεν έχετε τον χρόνο να διαβάσετε όλα τα βιβλία που θέλετε, προσπαθήστε να μην σας σκοτώσει το tbr σας και πείτε στο τέρας κάτω από το κρεβάτι σας καλές γιορτές.