Πέρασαν τα Χριστούγεννα. Πέρασε η Πρωτοχρονιά. Πέρασε και η κατάλληλη περίοδος για να ανεβάζουμε τα ποστ για το προηγούμενο έτος. Ενώ όλοι έχουν ήδη μιλήσει για τα αγαπημένα τους, εγώ κάνω την διαφορά και ανεβάζω καθυστερημένα τα πέντε πιο αγαπημένα μου βιβλία του 2017. Η έκπληξη είναι ότι μόνο δύο από την πεντάδα έχουν 5 αστεράκια, ενώ τα υπόλοιπα έχουν 4. Βάζω πολύ δύσκολα 5 να το ξέρετε αυτό!
Χωρίς καμιά καθυστέρηση, ας αρχίσουμε!
Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐⭐
Πρώτο με πέντε αστεράκια βρίσκεται «Το τέρας έρχεται» του Πάτρικ Νεσ.
Ένα βιβλίο το οποίο απλά με κατέστρεψε. Ο Πάτρικ Νες κατάφερε να με βάλει τόσο μέσα στην ιστορία που μπορούσα να νιώσω κάθε συναίσθημα τόσο έντονα σαν να ήταν δικό μου. Φοβόμουν. Στεναχωριόμουν. Ήθελα να κλάψω. Ήθελα να φωνάξω. Απλά ένιωθα ότι ένιωθε ο πρωταγονιστής.
Παίρνει την κατάθλιψη και τον καρκίνο χωρίς να τα ρομαντικοποιεί ή να τα ωραιοποιεί και τα δίνει ωμά στον αναγνώστη, έτσι όπως είναι πραγματικά. Αυτό ήταν που έκαν το βιβλίο πανέμορφο. Πόνεσα να πω την αλήθεια. Δεν μπορώ να το διαβάσω ξανά γιατί χτύπησε ευαίσθητες χορδές που δεν ήθελα να χτυπήσει, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω το πόσο όμορφα γραμμένο είναι και πόσο ωραία είναι η ιστορία.
Ήρθε ένα τέρας στον πρωταγωνιστή. Ήρθε να πει τρεις ιστορίες. Κάθε ιστορία είναι ένα νόημα. Ένα γενικό νόημα προς τον αναγνώστη αλλά και έναν ειδικό νόημα για τον Κόνορ (τον πρωταγωνιστή).
Απλά διαβάστε το.
Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐⭐
Δεύτερο βιβλίο με 5 αστέρια είναι «Ζητείται Ελπίς» του Αντώνη Σαμαράκη.
Το βιβλίο αυτό περιέχει 12 διηγήματα, τα οποία αποτελούν 12 διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων.
12 διηγήματα γεμάτα ανθρώπινα συναισθήματα.
12 διηγήματα που αγγίζουν τα πιο βαθιά τοιχώματα της καρδιάς σου.
12 διηγήματα που μπορούν να αποτελέσουν αιτία να κάτσεις το βράδυ να αναλογιστείς για την ζωή σου.
Αυτό το βιβλίο αποτέλεσε ανάγνωσμα μιας ημέρας. Μόλις το έπιασα στα χέρια μου δεν μπορούσα να το αφήσω. Με άγγιξε και με έκανε να βλέπω κάπως αλλιώς τα γεγονότα γύρω μου.
Αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία.
Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐
Το τρίτο βιβλίο της λίστας και το πρώτο με 4 αστέρια είναι «Η μάχη του λαβύρινθου» του Ρικ Ριορνταν και τέταρτο βιβλίο στην σειρά «Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι».
Αυτό το βιβλίο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα το 2017 και ήταν πρώτο μέχρι το καλοκαίρι που διάβασα τα δύο προηγούμενα. Τα προηγούμενα τρία της σειράς τα διάβασα στο τέλος του 2016.
Μπορώ να πω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα βιβλία της σειράς. Η ιστορία ήταν πανέμορφη γεμάτη ανατροπές (oh my gods the plot twist). Σε κρατούσε συνεχώς σε αγωνία και άμα δεν είχα εξεταστική θα το είχα διαβάσει μέσα σε μία μέρα.
Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐
Τέταρτο βιβλίο είναι «Uglies» του Scott Westerfeld.
Αυτό το βιβλίο μου είχε κινήσει την περιέργεια αρκετά χρόνια τώρα αλλά ποτέ δεν αποφάσισα να το πάρω στα χέρια μου γιατί θεωρούσα το θέμα του ηλίθιο και αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος που είχα κάνει. Ένα έχω να πω: είναι άκρως εθιστικό. Δεν μπορούσα να σταματήσω να το διαβάζω. Εντάξει δεν ήταν και κάτι πρωτότυπο, αλλά ο συγγραφές το έχει παρουσιάσει τόσο όμορφα.
Από την αρχή σε κρατάει σε εγρήγορση. Σου εμφανίζει χαρακτήρες δυνατούς, χωρίς όμως να χάνουν τις αδυναμίες τους. Το ότι η Τάλι επιλέγεται να κάνει την προδοσία, δεν γίνεται επειδή είναι ιδιαίτερη ή the chosen και άλλες τέτοιες βλακείες, όπως σε άλλα δυστοπικά μυθιστορήματα, αλλά επειδή ήταν στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή θα μπορούσα να πω.
Πρέπει να το διαβάσετε!
Αστέρια: ⭐⭐⭐⭐
Το πέμπτο και τελευταίο αυτής της λίστα είναι «Το σπίτι στην Ομίχλη» του Νέιλ Γκέιμαν.
Τι αστείο που μπαίνει στην λίστα ένα παιδικό (δεν ξέρω γιατί το έχουν βάλει στα παιδικά) βιβλίο.
«Το σπίτι στην ομίχλη» είναι ένα βιβλίο που έχει vibes από παραμύθι. Μόλις βουτάς μέσα στις σελίδες του νιώθεις ότι γίνεσαι η ίδια η Κόραλαϊν και φοβάσαι μαζί της, στεναχωριέσαι μαζί της, χαίρεσαι μαζί της. Σε όλη την διάρκεια της ανάγνωσης δεν ένιωσα ούτε λεπτό ότι διάβαζα αλλά ένιωθα ότι το ίδιο το βιβλίο με είχε ρουφήξει και έβλεπα τριγύρω μου ότι έβλεπε η μικρή Κόραλαϊν. Η ταινία εξελισσόταν στο μυαλό μου και ήταν ότι πιο τέλειο είχα δει.
Φέτος, έμαθα τον Νέιλ Γκέιμαν και τον λάτρεψα. Διάβασα τρία βιβλία του, εκ των οποίων το ένα ήταν η βιογραφία των βιβλίων «Γύρνα το διάστημα με ωτοστόπ», και από τότε τον λάτρεψα απλά!
Αυτά ήταν τα πέντε καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Γενικά φέτος διάβασα βιβλία που μου άρεσαν αλλά δεν ξετρελάθηκα. Δεν έπαθα, δηλαδή, αυτό που είχα πάθει με την τριλογία «Έρωτας πέρα από τον χρόνο» ή την σειρά «Θανάσιμα εργαλεία» ή την σειρά «Δαιμονικές μηχανές» ή έστω με την σειρά «Πέρσι Τζάκσον». Δεν έπαθα αυτήν την πώρωσει στο βιβλίο, στο fandom. Τα περισσότερα που διάβασα αν και τα απόλαυσα, πάλευα μαζί τους για να τα τελειώσω.
Ελπίζω φέτος να κάνω καλύτερες επιλογές.
Μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ!
bookitocat.com 
Είχα διαβάσει το λάθος από Σαμαράκη και θυμάμαι με είχε συγκινήσει. Είμαι περίεργος αν το ζητείται ελπίς που προτείνεις είναι εξίσου καλό.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Εγώ το βρήκα πολύ ωραίο αλλά βαρύ. Είναι αυτό που διαβάζεις επειδή δεν θες την καρδιά σου ένα πράγμα
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ωραίες επιλογές και no worries, εγώ είμαι ακόμα πιο τσιγκούνης στα αστεράκια!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Χ;Χαχαχα ευχαριστώ!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο