Είμαι η Ερατώ και σας καλωσορίζω στην επίσημη έναρξη του 2ου ΜΑΑΛ (Μαραθώνιος Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας), αν και η επίσημη έναρξη ήταν χτες 1η Μαΐου αλλά δεν το λέμε αυτό.
Ένα έχω να πω: Με έχετε συγκινήσει όλοι εσείς που θα πάρετε μέρος αλλά και όλοι εσείς που αγκαλιάσατε τον Μαραθώνιο. Πραγματικά από την ανακοίνωση μέχρι και σήμερα έχω λάβει αρκετά μηνύματα στήριξης, ακόμα και από συγγραφείς. Συγκινούμαι να ξέρετε αρκετά…
Λοιπόν, για να μην μας πάρουν τα ζουμιά θα σας πω πως θα λειτουργήσει όλο αυτό το εγχείρημα. Πρώτα θα σας πω το tbr μου, μήπως σας δώσω και ιδέες. Στην συνέχεια θα σας πω για τα βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω άμα βρω χρόνο και τέλος θα δούμε κάποιες από τις δικές σας εικόνες. Για τις υπόλοιπες εβδομάδες θα έχουμε τα λεγόμενα «Reading Blogs», στα οποία θα καταγράφω το πως πάει ο μαραθώνιος, αλλά και θα συζητάμε μαζί για τα δικά σας αναγνώσματα. Στο τέλος κάθε «Reading Blog» θα έχουμε τις δικές σας καινούργιες φωτογραφίες. Άμα θέλετε να βρεθείτε και εσείς σε αυτήν την θέση, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βάλετε στο instagram το tag #crimeathon2019.
Ας αρχίσουμε από το τι σκοπεύω εγώ να διαβάσω, αν και είμαι σίγουρη ότι θα διαβάσω τα μισά, αλλά ας ελπίσουμε!
Διαβάζοντας πάντως τα δικά σας TBR έχω να πω ότι ο Γιαννίσης και ο Σίμος έχουν την τιμητική τους. Όλοι διαβάζουν τα βιβλία τους και προφανώς εγώ δεν πρόκειται να λείψω από αυτό το πανηγύρι.
Αρχικά θα μιλήσουμε για το βιβλίο «Το Μίσος»¨του Βαγγέλη Γιαννίση. Τυπικά, αυτό το βιβλίο το διάβασα τον Απρίλιο, αλλά το βάζω μέσα στο tbr του μαραθωνίου γιατί είναι αστυνομικό και διάβασα τις τελευταίες 10 σελίδες χτες το απόγευμα, άρα πιάνεται στον Μάιο…
Αποτελεί το πρώτο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση και το πρώτο βιβλίο στην σειρά του Άντερς Οικονομίδη, ενός ελληνοσουηδού ντετέκτιβ που, μαζί με τους συναδέλφους του, καταπολεμάει το έγκλημα στο Έρεμπρο. Σε αυτό το βιβλίο, βλέπουμε μια σκιαγράφηση του Έρεμπρο και μια πρώτη παρουσίαση του Αστυνομικού τμήματος του Έρεμπρο. Αρκετά σκοτεινό χωρίς όμως να σου μαυρίζει την καρδιά. Έξυπνοι χαρακτήρες και αρκετά καλό γράψιμο, αν και ήθελα κάτι παραπάνω. Βέβαια μετά από μια κουβέντα με τον συγγραφέα, έχω να πω ότι κατάλαβα τι μου έλειπε και το βρήκα στα επόμενα βιβλία του.
Τυπικά το tbr του Μαραθωνίου ξεκινάει με το βιβλίο «Το κάστρο» του Βαγγέλη Γιαννίση. Αποτελεί το δεύτερο βιβλίο στην σειρά «Άντερς Οικονομίδης».
«Ένας οπλισμένος άντρας εισβάλλει ένα πρωινό στο πολυκατάστημα της περιοχής Μαριεμπέρι, σκοτώνοντας όποιον είχε την ατυχία να βρεθεί μπροστά του, και στη συνέχεια εξαφανίζεται. Η Αστυνομία του Έρεμπρο εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του και, πράγματι, ύστερα από μερικές ημέρες τον βρίσκει… Νεκρό. Η υπόθεση κλείνει και όλοι επιστρέφουν στην κανονική τους ζωή – όλοι εκτός από έναν.
Η ζωή του επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη έχει ανατραπεί. Έπειτα από μια έκρηξη θυμού, η καριέρα του παίρνει την κάτω βόλτα και η οικογένειά του διαλύεται. Οι εμμονές του τον στοιχειώνουν, αποτελούν ωστόσο τη μοναδική του ελπίδα για να λύσει την υπόθεση και ταυτόχρονα να σώσει την οικογένειά του από έναν αόρατο κίνδυνο.»
Συνεχίζουμε με το βιβλίο «Τα Βατράχια» του Δημήτρη Σίμου. Αποτελεί το πρώτο βιβλίο της σειράς «Σκοτεινά Νερά», με το δεύτερο να είναι «Τυφλά Ψάρια» και το τρίτο, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο, είναι «Τοξικά Μάτια». Έχω ακούσει αρκετά καλά λόγια, έτσι δεν μπορούσα να μην το διαβάσω σε αυτόν τον μαραθώνιο.
«Χαλκίδα 2010: To ποτάμι φουσκώνει. Τα βατράχια ετοιμάζονται για το τραγούδι τους. Μια δεκατετράχρονη μαθήτρια ανασύρεται νεκρή από τα παγωμένα νερά του Ευβοϊκού. Η υπόθεση επαναφέρει τον αστυνόμο Χρήστο Καπετάνο στη δράση, κάνοντας τη σύλληψη του δολοφόνου να φαντάζει ως η μόνη ευκαιρία για τη λύτρωση. Χρόνια θαμμένα μυστικά και απόκρυφες ιστορίες μιας μικρής κοινωνίας παραμένουν στο σκοτάδι μέχρι την ώρα της αποκάλυψης.
Αλιβέρι 1984: Δημήτρης και Αμαρυλλίς. Δυο αδέρφια χωρίς δεσμό αίματος να τους συνδέει. Ένας κήπος γεμάτος λάσπη. Η μετάβαση μιας οικογένειας από την ευημερία στη φτώχια. Πώς ένα ένοχο μυστικό θα χωρίσει αλλά και θα ενώσει τις ψυχές τους; Δύο σκοτεινές ιστορίες, ένα αναπάντεχο τέλος.»
«Ποιος σκότωσε την Έμμα Μποβαρύ;» θα αναρωτιόμαστε μέχρι να μας απαντήσει ο Φίλιπ Ντουμενκ. Βασικά αποτελεί ένα random βιβλίο που είδα σε ένα μπαζααρ, μου άρεσε ο τίτλος και το αγόρασα.
«Η διάσημη Έμμα Μποβαρύ του Φλωμπέρ ερωτεύτηκε τον ίδιο τον έρωτα, έζησε με ψευδαισθήσεις, διέλυσε το σπίτι της και αυτοκτόνησε παίρνοντας αρσενικό. Έβαλε όμως πράγματι η ίδια τέλος στη ζωή της; Στο μυθιστόρημα του Ντουμένκ τα τελευταία λόγια της είναι: Δεν αυτοκτόνησα, με δολοφόνησαν.
Δύο αστυνομικοί θα κληθούν να διαλευκάνουν την υπόθεση. Σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με έναν απατημένο σύζυγο, έναν ενεχυροδανειστή, μία σκληρή και αποφασιστική γυναίκα, έναν κυνικό ηδονοθήρα κι έναν φιλήδονο φαρμακοποιό, αλλά και με τη σιωπή ενός ολόκληρου χωριού που γνωρίζει πολύ περισσότερα απ’ όσα φανερώνει.»
Αυτά είναι τα αντίτυπα που έχω στο σπίτι μου. Επιπλέον στο tbr μου έχω το βιβλίο «Η γυναίκα του Ίσνταλ», το οποίο βγαίνει στις 8 Μάη και το έχω προπαραγγείλει.
«Νορβηγία, χειμώνας 1970. Στο Μπέργκεν το έγκλημα είναι σχεδόν άγνωστη λέξη. Το απανθρακωμένο πτώμα μιας άγνωστης γυναίκας στην κοιλάδα του Ίσνταλ –στην Κοιλάδα του Θανάτου, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι– θα ταράξει την ήσυχη πόλη. Ο θάνατός της αποτελεί αίνιγμα. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν η γυναίκα αυτοκτόνησε ή αν έπεσε θύμα δολοφονικής ενέργειας. Όσο περνούν οι μέρες, όμως, οι πιθανότητες για τη δεύτερη περίπτωση αυξάνονται. Οι αρχές βρίσκονται μπροστά σε έναν γρίφο: Η γυναίκα είχε φροντίσει να κρύψει την πραγματική της ταυτότητα πίσω από μία ντουζίνα ψεύτικα έγγραφα, μεταμφιέσεις και κωδικοποιημένα σημειώματα, ενώ από τα καψαλισμένα ρούχα που βρίσκονται γύρω της έχουν κοπεί επιμελώς οι ετικέτες. Ταυτόχρονα, η δραστηριότητα ξένων κατασκόπων στην περιοχή, αλλά και μιας ακροδεξιάς οργάνωσης, περιπλέκει ακόμα περισσότερο την έρευνα.
Ο Ρολφ Στόλεσεν, αστυνομικός του τοπικού τμήματος, με τη βοήθεια του Άνερς Φλο, ειδικού πράκτορα του Εγκληματολογικού, θα προσπαθήσει να ανακαλύψει τι τράβηξε τη νεαρή γυναίκα στη μέση του πουθενά και τι προκάλεσε τον θάνατό της. Η προσπάθειά τους να ανακαλύψουν από τι προσπαθούσε να ξεφύγει η άγνωστη θα τους οδηγήσει στην αποκάλυψη ενός καλά φυλαγμένου μυστικού, το οποίο μπορεί και να τους συντρίψει. «
Αλλά και το βιβλίο «Σε κάποιος αξίζει ο θάνατος» του Peter Swanson, το οποίο αποτελεί το βιβλίο του Μάη για την Λέσχη Ανάγνωσης «Περί Βιβλίου» την οποία συντονίζω.
«Ο τρόπος να διαπράξεις φόνο και να μη σε πιάσουν είναι να κρύψεις το πτώμα τόσο καλά, ώστε να μη βρεθεί ποτέ·
χωρίς πτώμα, δεν υπάρχει φόνος ούτε δολοφόνος…
Έβλεπα από την κορυφή του λόφου διάσπαρτες τις ταφόπετρες. Είχα τα μαλλιά μου πιασμένα ψηλά, κάτω από τον ίδιο σκούρο σκούφο που φορούσα εκείνη τη νύχτα που… όπλισα τη σκανδάλη. Αναρωτήθηκα, για πολλοστή φορά, τι θα γινόταν ανάμεσα στον Τεντ και σ’ εμένα αν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί σύμφωνα με το σχέδιο που είχαμε καταστρώσει στη νυχτερινή πτήση από το Λονδίνο για Βοστόνη.»
Αυτά από μένα! Για να δούμε αυτούς που συμμετέχουν τι πρόκειται να διαβάσουν.
Αυτά, λοιπόν, τα λέμε την επόμενη φορά.
bookitocat.com 