22 Δεκέμβρη 1945 Αγαπημένε μου, Κανείς δεν πίστευε ότι θα αντέξω τόσο πολύ κι όμως φτάνουν Χριστούγεννα και εγώ είμαι εδώ ζωντανή. Έχω καιρό να σε σκεφτώ πρέπει να το ομολογήσω αλλά μπορεί να φταίει ο Κωνσταντίνος σε αυτό. Είναι πολύ γλυκός και μου υποσχέθηκε ότι όταν γίνω καλά θα με παντρευτεί και θα κάνουμε … Συνεχίστε να διαβάζετε #story: Γράμματα από το παρελθόν (Μέρος 4).

1 Οκτώβρη 1945 Αγαπημένε μου, Πέρασε ένας μήνας από την τελευταία φορά που σου έγραψα. Θα είσαι ήδη ευτυχισμένος με την άλλη την γυναίκα. Δεν πειράζει και εγώ στην θέση σου αυτό θα έκανα. Θα παντρευόμουν. Θα έφευγα μακριά από ότι με πονάει. Αυτό που με πονάει είσαι εσύ να το ξέρεις αυτό καλά. Δεν … Συνεχίστε να διαβάζετε #story: Γράμματα από το παρελθόν (Μέρος 3).

22 Αυγούστου 1945 Αγαπημένε μου, Είδα ένα όνειρο χτες. Είχες εμφανιστεί, όπως κάθε βράδυ στα όνειρα μου, στην πόρτα του δωματίου μου. Το δωμάτιο όμως δεν ήταν αυτό το ψυχρό της κλινικής, αλλά ένα ζεστό δωμάτιο ενός μικρού σπιτιού δίπλα από την θάλασσα. Το ξέρω ότι ήταν δίπλα στην θάλασσα γιατί την μύριζα... ναι μπορούσα … Συνεχίστε να διαβάζετε #story: Γράμματα από το παρελθόν (Μέρος 2).

"Ανέβασε αυτό το κουτί στην σοφίτα". Το βλέμμα της Μελίνας έπεσε πάνω σε ένα χάρτινο κουτί που βρισκόταν δίπλα από το τραπέζι της κουζίνας. Κοίταξε ξανά την μητέρα της. "Γιατί εγώ;" γκρίνιαξε δείχνοντας τον αδερφό της που καθόταν στον καναπέ και έπαιζε με το gameboy του. "Γιατί το είπα σε εσένα" το επικριτικό βλέμμα της … Συνεχίστε να διαβάζετε #story: Γράμματα από το παρελθόν (Μέρος 1).