#series: Shokugeki No Souma

Είναι η καλύτερη εποχή να ξεκινήσω (ξανά από την αρχή) το Shokugeki No Souma ή αλλιώς Food Wars. Είναι ένα anime που επικεντρώνεται στην μαγειρική και πιο συγκεκριμένα στον Soume που πάει να φοιτήσει στη καλύτερη (και ακριβότερη) σχολή Μαγειρικής σε όλη την Ιαπωνία. Και πάρε τα κρέατα! Και πάρε τα γλυκά! Και να τα φαγητά…

Περιμένετε πάω να φτιάξω ένα τοστάκι με ταραμοσαλάτα και επιστρέφω!

Επέστρεψα! Sorry για αυτό!

Ο 15χρονος Souma Yukihira βοηθούσε τον πατέρα του, από τότε που θυμάται τον εαυτό του, στο οικογενειακό τους εστιατόριο. Όταν το βλέπεις το εστιατόριο τους τίποτα δεν φωνάζει πολυτέλεια, είναι το συνοικιακό εστιατόριο που στηρίζεται από τους ίδιους πελάτες, με μεγάλες μερίδες και φθηνό φαγητό. Θα μπορούσε κανείς να το παρομοιάσει με την γνωστή σε όλους μας «ταβέρνα» αλλά και πάλι είναι πιο ζεστό και κλειστό. Το φαγητό, όμως, είναι καταπληκτικό και λαχταριστό.

Εκεί ο Souma απέκτησε το πάθος του για την μαγειρική. Εκτός από την μαγειρική έχει λατρεία στο να δημιουργεί τις δικές του γεύσεις χωρίς να φοβάται να περάσει τα γαστρονομικά όρια. Όνειρα του να γίνει ο κύριος σεφ του εστιατορίου του.

Όλα τα όνειρα του καταστρέφονται όταν ο πατέρας του αποφασίζει να κλείσει το εστιατόριο για να τεστάρει τις μαγειρικές του ικανότητες σε εστιατόρια σε ολόκληρο τον κόσμο. Τότε, στέλνει τον Souma στο Tootsuki Culinary Academy ένα ελίτ σχολείο μαγειρικής, όπου μόνο το 10% των μαθητών καταφέρνουν να αποφοιτήσουν.

Εκεί γνωρίζει όλη την αφρόκρεμα της μαγειρικής κοινότητας και αποφασίζει να γίνει ο καλύτερος όλων.

Αυτό το ίδρυμα είναι γνωστό και για κάτι άλλο εκτός από τον ελιτισμό του. Είναι γνωστό για τα «Shokugeki» ή «food wars» ή «μάχες μαγειρικής», δηλαδή υψηλές αναμετρήσεις μαγειρικής με τρόπαιο κάτι υψηλού ρίσκου. Δεν καταλάβατε τι εννοώ; Τότε απλά πηγαίνετε να το δείτε.

Το Shokugeki no Souma είναι ένα διαφορετικό anime από όλα όσα έχω δει. Εγώ προτιμώ τα gore και περιπέτεια και φαντασία και όχι τόσο ρομαντικά ή school life. Έτσι ήταν μια περίεργη απόφαση να κάτσω να το δω. Στο τέλος απλά το λάτρεψα.

Το πως κάνουν τις μάχες σαν να είναι κάτι από παιχνίδι. Ρισκάρουν ακόμα και την θέση τους στην σχολή σε μία μάχη και πέφτουν με τα μούτρα για την νίκη. Έχει λίγο από YuGiOh και από pokemon. Το πάθος τους για την μαγειρική. Ακόμα και οι διάλογοι, αν και λίγο cheesy, σε βάζει μέσα σε μια ατμόσφαιρα περισσότερο ενός action anime παρά ενός anime για μαγειρική. Αγχώνεσαι και γελάς και στεναχωριέσαι τόσο εύκολα.

Το αστείο είναι οι αντιδράσεις όταν τρώνε κάτι εύγευστο. Το πως τους παρασύρει όλο το σώμα και η αντίδραση είναι περισσότερο rate m. Τα κουμπιά πετάγονται και το στήθος κουνιέται, ο πισινός αναπηδάει και αναστενάζουν όλο και περισσότερο. Είναι γελοίο αλλά τόσο διασκεδαστικό.

Τέλος, σου δίνει και μια αποφασιστικότητα. Δεν ξέρω γιατί αλλά από τότε που άρχισα να το βλέπω έχω πιάσει τον εαυτό μου να μαγειρεύει λίγο παραπάνω, να γράφει λίγο παραπάνω, γενικά να προσπαθεί να κάνει πράγματα. Μου έχει δώσει ένα σπρώξιμο να πω την αλήθεια.

Εντωμεταξύ, στο διαδίκτυο (προφανώς και το έψαξα) υπάρχουν οι συνταγές που εκτελούνται στο anime και ναι έφτιαξα μία με μεγάλη επιτυχία έχω να πω!