Little Boy: Dad, who are those people?
Sheriff: They’re Librarians, honey.
Little Boy: Librarians?
Sheriff: Wow, now that I say that aloud that does not make any sense at all.
Σαν μια βιβλιοθηκονόμος που σέβεται τον εαυτό της έπρεπε όπως και δήποτε να δω την σειρά «The Librarians». Τι καλύτερο από έναν μαραθώνιο. Έπιασα, λοιπόν, ένα τσουβάλι ποπ κορν, πήρα την μητέρα μου αγκαζέ και καθίσαμε και είδαμε τρεις σεζόν μέσα σε μία εβδομάδα. Εντάξει μάλλον μισή βδομάδα…. μπορεί και λιγότερο… Don’t judge me ok?
Η σειρά ακολουθάει τέσσερα άτομα, την Εύα Μπέρντ, με την οποία ξεκινάει και η σειρά όταν επιλέγεται να είναι η καινούργια φύλακας της Βιβλιοθήκης (θα επανέλθω σε αυτήν την καταπληκτική βιβλιοθήκη σε λίγο!), τον Εζέκιελ Τζόουνς, έναν κλέφτη ιδιοφυΐα σε ότι έχει σχέση με την τεχνολογία, την Κασσάνδρα Κίλιαν, μία μαθηματικός που έχει ακουστικές και αισθητικές παραισθήσεις εξαιτίας ενός όγκου που έχει στον εγκέφαλο, και τον Τζέικομπ Στόουν, έναν εργάτη από την Οκλαχόμα με IQ 190 και εκτεταμένη γνώση της ιστορίας, της αρχιτεκτονικής και της τέχνης. Ο Εζέκιελ, η Κασσάνδρα και ο Τζέικομπ είχαν δεχτεί πρόσκληση από την Βιβλιοθήκη για να περάσει από ακρόαση για την δουλειά του Βιβλιοθηκονόμου. Ένας πέμπτος χαρακτήρας είναι ο Φλιν Κάρσεν και ο τωρινός βιβλιοθηκονόμος.
Αφού χάνεται η Βιβλιοθήκη στον χωροχρόνο ο Φλιν Κάρσεν φεύγει για να την βρει αφήνοντας πίσω τους τρεις, βιβλιοθηκονόμους πλέον, μαζί με την φύλακα Εύα Μπέρντ. Όλοι μαζί ψάχνουν για μυστήρια εκτός των ανθρώπινων ορίων και προσπαθούν να φέρουν πίσω στην βιβλιοθήκη αντικείμενα τα οποία είναι φορτισμένα με μαγεία. Η Βιβλιοθήκη είναι το μέρος όπου φυλάσσονται όλα αυτά τα αντικείμενα, που είναι κάπως επικίνδυνα για τους ανθρώπους, εκεί φυλάσσεται και όλη η γνώση.
Μια σειρά με εξωπραγματικές απειλές, δυνάμεις του κακού και μαγεία περισσότερο από όσο φαντάζεστε. Η τέλεια συνταγή κατά την γνώμη μου για μια σειρά. Εγώ προσωπικά ενθουσιάστηκα, δεν μου άρεσε απλά, το λάτρεψα. Η μαγεία είναι παντού. Η μαγεία έχει πάντα έναν αντίτιμο (αυτή η πρόταση μου θυμίζει πολύ Once Upon a Time αλλά σσσσσσςςςςς). Είχε μάχες, αν και όχι τόσο επικές, καταπληκτικές. Ρομάντζο -Μπερντ και Φλιν 😉 (αν και εγώ άλλον shipάρω με την Μπερντ αλλά αυτό είναι σπόιλερς και ακόμα είμαι αρκετά εκνευρισμένη με την τροπή των πραγμάτων). Οι ήρωες έχουν ανάπτυξη του χαρακτήρα τους, ωριμάζουν κατά την διάρκεια της σειράς. Υπάρχει βάθος στις ιστορίες. Plot twist που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Γενικά, είναι μια πάρα πολύ καλή σειρά. Έχει κάποιες αστοχίες, προφανώς τίποτα δεν είναι τέλειο, αλλά δεν σε κράταγαν πίσω, ούτε σε έκαναν να μην θες να δεις την συνέχεια.
Για μένα -καθαρά υποκειμενική άποψη- είναι μια από τις αρκετά καλές σειρές που έχω δει και θα την έβλεπα ξανά και ξανά. Don’t get me wrong αλλά είναι βιβλιοθηκονόμοι, η μοναδική σειρά-ταινία που τους κάνει να φαίνονται badass και όχι κλαμένα μωρά που κρύβονται πίσω από τον ήρωα. Είναι οι ήρωες και είναι ωραίο να βλέπεις κάτι διαφορετικό μέσα από αυτήν την θάλασσα της κοινοτοπίας.
Την προτείνω ανεπιφύλακτα και άμα την έχετε δει πρέπει όπως και δήποτε να συζητήσουμε την δεύτερη σεζόν γιατί το ship μου είναι canon και μπορώ να το τεκμηριώσω αυτό *eternal screaming*.
Αυτά είχα να πω και άμα σας άρεσε αφήστε κανένα αστεράκι και κανένα σχόλιο. Το blog το έφτιαξα ΚΑΙ για να μιλάω με άλλους άρα θα μου άρεσε κάποια συζήτηση xD
Μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ ❤
bookitocat.com 