Μέρος ΔωδέκατοΓράφει η Ερατώ Σφίγγω το ραβδί στο χέρι. Κάθε ανάσα γίνεται πιο επίπονη μέσα σε αυτό το ψύχος. Κοιτάζω τα δύο ξωτικά μπροστά μου. Τώρα θυμάμαι, είναι τα ξωτικά που έδιωξε ο πατέρας μου πριν κάτι αιώνες. Όλες οι αναμνήσεις έρχονται ξανά σαν εκατομμύρια μπουνιές και με αφήνουν ανίκανο να αναπνεύσω. Πως γίνεται να … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (12).

Μέρος ΕνδέκατοΓράφει ο Αλέξανδρος …και μαζί μου πεθάνουν και τα Χριστούγεννα. Πίσω από μια πόρτα, εμφανίζεται ο μαυροφορεμένος άντρας με τα γυαλιά. Το κοτσύφι. Ο άγριος και η γυναίκα λογομαχούν ακόμα, και δεν προσέχουν την είσοδο του. Εκείνος έρχεται προς το μέρος μου. Τωρα που τον παρατηρώ κάτι μου θυμίζει. Σκύβει και μου ψυθιρίζει «κάνε … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (11).

Μέρος ΔέκατοΓράφει η Ευγνωσία Μόλις λίγα δευτερόλεπτα πριν ήμουν πεπεισμένος πως διανύω τις τελευταίες στιγμές της ζωής μου. Ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει τόσο έντονα στο στήθος μου, σαν να προσπαθεί να συμπληρώσει όλους τους χτύπους που θα της στερούσαν τα τέρατα αυτά. Από στιγμή σε στιγμή πρέπει να δω όλη την ανιαρή ζωή … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (10).

Μέρος ΈνατοΓράφει η Κατερίνα Κοιτάζω το ταβάνι; Μα καλά χάρτης; Που βρίσκομαι; Σε κανένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού; Ναι μάλλον αυτό είναι.. Και εγώ μόλις έδωσα τη λύση. Συνειδητοποιώ ότι πήραν αυτό που ήθελαν και κατά πάσα πιθανότητα να μην με χρειάζονται πια. Όχι, όχι δεν γίνεται η ασήμαντη ζωή μου να τελειώσει εδώ. Μάλιστα, μάλλον … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (9).

Μέρος ΌγδοοΓράφει η Χρύσα Ο Άγριος Βασίλης με αρπάζει και με μια απότομη κίνηση με τραβάει έξω από το αυτοκίνητο. Με άγαρμπες κινήσεις μου λύνει τα χέρια και τα μάτια. Το ημίφως του χώρου είναι καλοδεχούμενο και καταφέρνω γρήγορα να εστιάσω στην τεράστια κατασκευή μπροστά μου. Σωλήνες περιτριγυρισμένοι από αμέτρητα καλώδια με σβησμένα φωτάκια βγαίνουν … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (8).

Μέρος ΈβδομοΓράφει η Στέφη Ξυπνάω με έναν πονοκέφαλο. Ακούω τον ήχο του οχήματος που παίρνει γρήγορα τις στροφές. Δε βλέπω. Δεν μπορώ να κουνηθώ. Τα χέρια μου είναι δεμένα πίσω από την πλάτη μου. Στα ματιά μου υπάρχει κάποιο ύφασμα. Και νιώθω ένα καρούμπαλο. Προσπαθώ να μιλήσω, μα η γλώσσα μου είναι μουδιασμένη. «Σ’ το … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (7).

Μέρος ΈκτοΓράφει η Έφη Με άφησαν να φύγω πιο γρήγορα απ’ ότι περίμενα. Πριν γυρίσω σπίτι, έκανα δυο τρεις βόλτες γύρω από εκείνο το στενό, μέχρι να σιγουρευτώ ότι είχαν φύγει όλοι. Το πεδίο ήταν καθαρό, οπότε σταμάτησα μερικά βήματα πριν τον κάδο και πήρα δυο βαθιές ανάσες. Δεν είναι τίποτα, σκέφτηκα, είναι απλά άλλη … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (6).

Μέρος ΠέμπτοΓράφει η Νάντια Το μυαλό μου ταξιδεύει. Ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή, χρόνια πριν. Στον πατέρα μου με την ψεύτικη γενειάδα κολλημένη αστεία στο πρόσωπο του, την μητέρα μου να γελάει με την προσπάθεια μου να τραβήξω αυτό το αναθεματισμένο χαρτί από το κουτί του δώρου και μετά... Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου και βλέπω … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (5).

Μέρος ΤέταρτοΓράφει η Χαρά Προσπαθώ με δυσκολία να θυμηθώ τα γεγονότα. Νιώθω σαν να έχω χάσει το χώρο και το χρόνο. Και τότε μου έρχεται φλασιά. «Η λίστα» ψιθυρίζω. «Κυρία Γκίνου» φωνάζω «το όνομά μου είπε, πως είναι στη λίστα, ποια λίστα, τι εννοεί;» «Ψυχραιμία, σας παρακαλώ πολύ. Πρέπει να είστε συνεργάσιμος. Πρώτη φορά ήμασταν … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (4).

Μέρος ΤρίτοΓράφει η Φρειδερίκη Μένω κόκαλο, καθώς τον βλέπω να εξαφανίζεται από μπροστά μου, μαζί με το δίπλωμα. Προσπαθώ να ελέγξω τις αναπνοές μου. Δεν μπορώ να στέκομαι σε έναν τόπο εγκλήματος, τελείως σοκαρισμένος. Σιγά σιγά αρχίζω να νιώθω τα άκρα μου και κοιτάω πίσω την κοπέλα που κείτεται νεκρή στον καναπέ. Πρέπει να κάνω … Συνεχίστε να διαβάζετε #xmas19: Ένας Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης (3).