#xmas20: Η κατάρα της Πρωτοχρονιάς (18)

Διαβάστε το Μέρος Δέκατο Έβδομο…

Μέρος Δέκατο Όγδοο
Γράφει ο Θεοδόσης

Το κεφάλι του πήγαινε να σπάσει. Άνοιξε ελαφρώς τα μάτια του, μα το έντονο λευκό φως που έμπαινε από τα λιγοστά παράθυρα τον πονούσε. Τα γεγονότα στο μυαλό του έμοιαζαν ασύνδετα, ανακατωμένα, θολά.

Πού βρίσκομαι; Πώς βρέθηκα εδώ; Γιατί; αναρωτήθηκε.

Σηκώθηκε από το κρεβάτι και περπάτησε στο μικρό δωμάτιο που απλωνόταν γύρω του. Λευκοί τοίχοι, λευκά έπιπλα, λευκά ρούχα. Το ρολόι στο χέρι του έγραφε 11.59 μ.μ. της 31 ης Δεκεμβρίου. Μα πώς; σκέφτηκε θυμούμενος την παραμονή πρωτοχρονιάς που πέρασε πριν λίγες μέρες έξω από το σπίτι της γριάς μάγισσας. Η πόρτα ξαφνικά άνοιξε και μέσα στο δωμάτιο βρέθηκαν όλοι. Η Θεοδοσία, η γριά και το παιδί, ο άγνωστος άντρας με τα μαύρα. Μα δεν ήταν μόνοι. Πίσω τους περπατούσαν αλυσοδεμένοι καμιά δεκαριά άντρες. Τα πρόσωπα τους, γνωστά σε εκείνον. Έμοιαζαν με όλους όσοι είχαν εξαφανιστεί τις προηγούμενες εβδομάδες στις γύρω περιοχές.

Ο άγνωστος άντρας που τόσες μέρες εμφανιζόταν και εξαφανιζόταν μπροστά του περπάτησε κατά μήκος του δωματίου και βολεύτηκε σε μια μεγάλη, λευκή πολυθρόνα. Οι άγνωστοι-γνωστοί άντρες τον ακολούθησαν σαν υπνωτισμένοι και βολεύτηκαν στη μεγάλη τραπεζαρία. Τότε, η Θεοδοσία κρατώντας ένα μαχαίρι, πέρασε από κάθε άντρα και ξεκίνησε να χαράζει κατά μήκος τους πήχεις του καθενός, ενώ το τρεχούμενο αίμα τους μαζευόταν μέσα σε γυάλινες κανάτες. Ο Μιχάλης έμεινε αποσβολωμένος μπροστά στο θέαμα που εξελισσόταν μπροστά του. Έτριψε τα μάτια του μερικές φορές, φοβούμενος πως ονειρευόταν, μα ό,τι έβλεπε ήταν αλήθεια. Εκείνη του χαμογέλασε με το ολόλευκο χαμόγελο της και τον πλησίασε αφήνοντας του ένα φιλί κοντά στο
αυτί.

Οι κανάτες είχαν γεμίσει και όλοι άντρες πια ήταν λιπόθυμοι. Έτσι, το μικρό αγόρι πέρασε από τον καθένα αφήνοντας μια μικρή γαλάζια φλόγα και γέρνοντας πίσω το κεφάλι του, έδωσε τη θέση του στη γριά που μοιράζονταν το ίδιο σώμα. Εκείνη ξεκίνησε να ψελλίζει σε μια αρχαία γλώσσα μερικές ακαταλαβίστικες ρίμες και οι γαλάζιες φωτιές έγιναν πιο έντονες έως ότου τη θέση των πτωμάτων, να πάρουν τα απομεινάρια και οι στάχτες τους.

«Τι συμβαίνει εδώ Θεοδοσία;» , φώναξε ο Μιχάλης σπάζοντας τη σιωπή. «Κάνε υπομονή αγάπη μου. Θα δεις!». «Μα..». «Δεν έχει μα. Θα δεις! Μια ζωή ήσουν ανυπόμονος Μιχάλη. Σώπασε και απόλαυσε το σα να είναι η τελευταία παράσταση της ζωής σου».

Ο μαυροφορεμένος άντρας σηκώθηκε ξαφνικά και γέμισε ένα ποτήρι με το αίμα της πρώτης κανάτας. Τότε, περπάτησε προς το μέρος του Μιχάλη και δίχως να βγάλει άχνα, του το πρόσφερε. Εκείνος προσπάθησε να αρνηθεί, μα ο άντρας επέμενε κι έτσι ο Μιχάλης το ήπιε με μια γουλιά. «Αυτά κάνουμε κάθε χρόνο Μιχαλάκη» αποκρίθηκε η γριά. «Καλωσόρισες στον κόσμο της Καταραμένης γης. Θεοδοσία, φέρ’ τον σε μένα!»

Η Θεοδοσία ακολουθώντας τις οδηγίες της γριάς, πλησίασε για ακόμη μια φορά τον πρώην αγαπητικό της και έφερε το στιλέτο στην καρωτίδα του. «Ευτυχισμένο το νέο έτος αγάπη μου!», είπε και με μια κίνηση έκοψε την αρτηρία στα δύο ξεσπώντας σε γέλια. Αφού εκείνος λιποθύμησε σε κλάσματα δευτερολέπτου, η Θεοδοσία πήρε το σώμα του στα χέρια της και το μετέφερε προς το μέρος της γριάς, τοποθετώντας το πάνω στην τραπεζαρία.

Ο άντρας και η γριά πλησίασαν τότε και έσκυψαν πάνω από τη διχασμένη αρτηρία απορροφώντας όσο αίμα είχε απομείνει. Έτσι παίρνεις τη φαιά ουσία του άλλου, έλεγαν. Το ρολόι ήχησε 12 μετά από 5 μέρες που ήταν σταματημένο και όλοι ύψωσαν τα ποτήρια τους, γεμάτα με φρέσκο αίμα ψηλά. «Χαρούμενο και αιματηρό το Νέο Έτος!» φώναξε χαρούμενος ο μαυροφορεμένος άντρας.

«Νεαρέ; Αυτόν τον χρόνο ήρθε η σειρά σου. Αρκετά χρόνια σε έκρυβε η μάνα σου πίσω από το κεφάλι της. Είναι καιρός να ακολουθήσεις τα βήματα της αδερφής σου, της Θεοδοσίας. Και από δω; Το πτώμα του Μιχάλη. Το νέο σου σώμα. Καλοφόρετο! Χαχαχα!»

ΤΕΛΟΣ

Τον Θεοδόση μπορείτε να τον βρείτε:
Instagram: @theodosis.antoniou
Wattpad: @TheodosisAntoniou
TikTok: @theodosis.antoniou
Facebook/Messenger: @antoniou.theodosis

Εδώ θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους πήραν μέρος και βοήθησαν σε αυτήν την ιστορία. Ελπίζω να άρεσε και σε εσάς και τα λέμε στο επόμενο άρθρο. Καλή χρονιά να έχουμε αγάπες μου ❤