#xmas20: Η κατάρα της Πρωτοχρονιάς (17)

Διαβάστε το Μέρος Δέκατο Έκτο...

Μέρος Δέκατο Έβδομο
Γράφει η Κωνσταντίνα

«Εν ζωή ήμουν στην κόλαση. Στο θάνατο, επέλεξα να σέρνω εκεί τέρατα σαν εσένα».

Αυτή η φράση χαράχτηκε στο μυαλό του Μιχάλη. «Τέρατα σαν και εσένα». Με το συνεχής άκουσμα αυτής της φράσης άρχισαν να καθαρίζουν όλα στο μυαλό του. Δημιουργήθηκε ένας κόμπος στο στήθος του από τον φόβο της αλήθειας. Δεν άντεχε να δει τι πραγματικά ήταν. Τι πραγματικά έχει κάνει τόσα χρόνια.  Βλέπει την μορφή μπροστά του και την παρατηρεί. Δεν είναι τέρας, είναι ο μοναδικός του έρωτας. Τους πόνους από τα εγκαύματα δεν τους ένιωθε πλέον, αλλά ήταν η ανάμνηση εκείνης της Πρωτοχρονιάτικης νύχτας που τον έκαιγε σιγά σιγά.

Βλέπει διπλά του το παιδί να τον ικετεύει πίσω από την εκκλησία. Πως μπόρεσε να του κάνει αυτό, ήταν ο μοναδικός του φίλος. Μα πως. Έπειτα βλέπει την γιαγιά του να τρέχει προς την πόρτα που δεν πρόλαβε ποτέ ν’ ανοίξει. 

Ο άγνωστος άντρας που προχωρούσε έξω από το σπίτι του ποτέ δεν κατασπαράχθηκε από το τέρας. Μα ποιος ήταν τέλος πάντων. Δεν θέλει να μάθει. Δεν πρέπει να μάθει. 

Ήθελε να πιστεύει ότι έφταιγε το βιβλίο που του είχε φέρει η γιαγιά του στα γενέθλια του, τότε άρχισαν οι πρώτες σκέψεις του και… οι πρώτες παραισθήσεις. Αυτό το δερματόδετο βιβλίο που εμπλούτισε με φαντασία το μυαλό του για να μπορεί να ζει χωρίς ενοχές και φόβους. Αυτό τα έκανε όλα.

Για τον Μιχάλη ήταν παραισθήσεις. Τίποτε άλλο. Δεν άντεχε την αλήθεια. Ήθελε να ζει στην δική του πραγματικότητα, με την Θεοδοσία να έρχεται κάθε πρωί να τον προσέχει κι ας γινόταν τέρας το βράδυ. Μόνο τότε δεν θα ήταν αυτός το τέρας.  

Η δύναμη των φαρμάκων άρχισε να εξασθενεί και άρχισαν να του έρχονται κι άλλες σκηνές που δεν ήθελε να θυμάται. Ο κόμπος που ένιωθε στον λαιμό του άρχισε να γίνεται πόνος από την αγωνία και το άγχος. Η σκέψη του αν τα ξέρουν όλα, άρχισε να γίνεται ανυπόφορη όσο περνάει η ώρα. 

Μα του φαινόντουσαν όλα τόσο αληθινά.

Συνειδητοποιεί ότι τον μεταφέρουν μέσα σε ένα ασθενοφόρο. Όλα γίνονται γρήγορα. Πρέπει να κάνει κάτι δεν θα αντέξει να πάει εκεί. Ανοίγει η πόρτα του ασθενοφόρου. Ήρθε η ώρα.

Συνεχίζεται…


Την Κωνσταντίνα μπορείτε να την βρείτε στο instagram ως konstantina_triv, το οποίο είναι γεμάτο πανέμορφες ζωγραφιές της.


Συντονιστείτε αύριο για το ΤΕΛΟΣ!


6 σκέψεις σχετικά με το “#xmas20: Η κατάρα της Πρωτοχρονιάς (17)

  1. Ουαου!!! Το τέλος της ιστορίας με ξάφνιασε !
    Συγχαρητήρια σε όλους τους συγγραφείς που συμμετείχαν σε αυτήν την ιστορία.
    Ο καθένας έδωσε το δικό του στίγμα έκανε την εξέλιξη της ιστορίας ποιο ενδιαφέρουσα, πικάντικη.
    Η αναμονή για το επόμενο κεφάλαιο δημιουργούσε μια ευχάριστη προσμονή.
    Ευχαριστούμε πολύ όλους σας.
    Μπράβο σας!!!

    Αρέσει σε 1 άτομο

Σχολιάστε