#booktag: Unpopular Opinion Book Tag 😈

Hello people of Earth and beyond!!

Σήμερα θα χαλαρώσουμε με λίγο καφεδάκι και μια συζήτηση πάνω στα βιβλία! Και τι καλύτερο από μια σειρά ερωτήσεων που θα πρέπει να απαντήσω με απόλυτη ειλικρίνεια και να σας κάνω να φύγετε τρέχοντας. Αν και από ότι φαίνεται οι unpopular απόψεις μου δεν είναι και τόσο unpopular τελικά. 

Η γλυκιά Μαρία, λοιπόν, από το One girl, One Pen! και συναναγνώστρια μου στην ιδρυθέντα πριν κάτι ώρες Λέσχη Βιβλίου (για την οποία δεν ξέρω άμα θέλουν οι κοπέλες να πάρουν μέρος) με έκανε tag να μιλήσω για τις απόψεις μου που δεν συμβαδίζουν με το γενικό κοινό!  (btw σου έκλεψα το emoticon)

Enjoy!

1) Ένα διάσημο βιβλίο ή σειρά που δεν σου άρεσε καθόλου.

Το βιβλίο «Άγγελος και Δαίμονας» είναι ένα διάσημο βιβλίο μέσα στα στενά της βιβλιοφιλικής κοινότητας. Σε όλους τους άρεσε η σειρά. Εγώ, λοιπόν, δεν μπορώ να ακολουθήσω αυτό το σκεπτικό. Ήταν φρικιαστικό. Όχι μόνο σε θέμα ιστορίας αλλά και σε θέμα γραψίματος. Ήταν τόσο μπερδεμένο και πολύπλοκο. Από ένα σημείο και έπειτα απλά ψέλλιζα «Κάτσε Τι;» ή «Μα γιατί;». Χρειαζόταν να διαβάσω δυο τρεις φορές κάποια παράγραφο για να συνειδητοποιήσω τι γινόταν και σε ποιον. Ήθελα τόσο να αγαπήσω αυτό το βιβλίο γιατί είχε Χίμαιρες και Αγγέλους και love story αλλά η ιδέα χάθηκε κάπου στον δρόμο. Δεν σου έδινε αυτό που υποσχέθηκε και μπορεί να φταίει ότι είχα πολλές ελπίδες εξαιτίας των καλών σχολίων που άκουγα. Δεν θέλησα ποτέ να συνεχίσω με την σειρά και δεν νομίζω ότι πρόκειται να συνεχίσω με αυτήν την σειρά. Γουάου. Επειδή το διάβασα πολύ πριν την δημιουργία αυτού του blog την πλήρη κριτική μου θα την βρείτε στο goodreads. (απλά πατήστε την λέξη).

2) Ένα διάσημο βιβλίο ή σειρά που όλοι μισούν αλλά εσύ αγαπάς πάρα πολύ. 

Δεν ξέρω άμα όλοι το μισούν αλλά θα πω την σειρά βιβλίων «Ταίρι» (Ταίρι, Διασταύρωση, Επιτυχία… -Reached τέλος πάντων προσπάθησα να το μεταφράσω μιας και δεν έχει μεταφραστεί). Διάβασα το πρώτο βιβλίο σε φυσικό αντίτυπο, όταν το βρήκα 5ευρώ στην έκθεση βιβλίου στο Πασαλιμάνι, και μετά βρήκα το δεύτερο στα ελληνικά σε pdf. Το τρίτο δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Δεν ξετρελάθηκα για να γίνει η αγαπημένη μου σειρά όλων των εποχών (και αφότου διάβασα το uglies είδα τα τόσα κοινά μεταξύ τους) αλλά μου άρεσε αρκετά. Μου άρεσε το πως αναπτύσσει η συγγραφέας τον κόσμο και πως παρουσιάζονται οι χαρακτήρες. Μου άρεσε το story, ακόμα και το ερωτικό τρίγωνο ήταν on point. Έχω δει όμως πολύ χολή για αυτήν την σειρά βιβλίων και δεν την καταλαβαίνω. Ναι δεν είναι τέλεια αλλά είναι αρκετά καλή, και έχουμε δει χειρότερα.. π.χ. «Άγγελος και Δαίμονας» της Laini Taylor *γκούχου γκούχου*.

3) Ένα ερωτικό τρίγωνο που ο πρωταγωνιστής/στρια κατέληξε με το άτομο που δεν ήθελες. 

*Ρουφάει μια γουλιά από τον καφέ της* Oh boy έπρεπε να το πάμε εκεί. Θα μιλήσω και μετά θα σωπάσω για πάντα. «THE INFERNAL DEVICES» από CASSANDRA CLARE. Πριν πείτε οτιδήποτε, ναι ήθελα να καταλήξει με τον Γουίλ. Λατρεύω τον Γουίλ, δεν είναι καν book boyfriend είναι book husband (μετά τον Θορν ας είμαστε λίγο σοβαροί). Το θέμα μου με αυτό το τρίγωνο ήταν ότι η Τέσα απλά κατέληξε και με τους δύο. Ήταν σαν η συγγραφέας να μην είχε αποφασίσει  με ποιον ήθελε να καταλήξει η πρωταγωνίστρια της και να φώναξε ένα fuck it ας την βάλω και με τους δύο. Αρραβωνιάζεται τον Τζεμ και φλερτάρει με τον Γουίλ (και όχι μόνο γουινκ γουινκ) και μετά ο Τζεμ «πεθαίνει» και τότε -μόνο τότε- καταλήγει με τον Γουίλ. Παντρεύονται με τον Γουίλ και είσαι οκ κομπλέ, τέλεια, αυτό θέλαμε όλοι στο κάτω κάτω της γραφής. Κάνουνε πολλά κουτσούβελα και φτάνουμε στο σήμερα. Εκεί αποφασίζει η Κασσάνδρα μας να τα γαμήσει όλα. Ο Τζεμ από σιωπηλός αδερφός γίνεται ξανά κυνηγός των σκιών (γιατρεμένος από την αρρώστια του) και την κυνηγάει όπου της εξομολογείται τον έρωτα του και εκείνη ομολογεί ότι έχει ακόμα -τόοοοοσους αιώνες μετά- αισθήματα για εκείνος. Έτσι προσπαθούν ξανά από εκεί που έμειναν με κανένα δύο ραντεβού παραπάνω…. bullshits. Ήταν χαζό. Ναι ήταν τυχερή που είχε δύο άτομα ερωτευμένα μαζί της αλλά what’s the point of deciding όταν πρόκειται να καταλήξει και με τους δύο. Όχι! Απλά όχι!

Όου spoiler alert για Infernal Devices… too late?

4) Ένα διάσημο είδος βιβλίου που δεν σε ελκύει να διαβάσεις. 

Τα Θρίλερ. Δεν χρειάζεται καν να πω κάτι παραπάνω. Απλά δεν μου αρέσει να διαβάζω ένα βιβλίο στο λεωφορείο και να μυρίζουν όλοι τριγύρω μου το τι γίνεται στο βρακί μου. Ποτέ δεν ήμουν φαν της πνευματικής χειραγώγησης που κάνουν τα βιβλία και οι ταινίες για να τρομάξουν κάποιον άνθρωπο. Μπορεί στο μέλλον να διαβάσω και ποτέ δεν το αποκλείω αλλά δεν με ελκύει και τόσο στο να το πάρω στα χέρια μου (π.χ. «Η Σκιά στο σπίτι» του Κωνσταντίνου Κέλλη, που ακόμα δεν έχω διαβάσει γιατί ο πατέρας μου -που έχουμε την ίδια ανεκτικότητα στα θρίλερ- μου είπε ότι τρόμαξε αρκετά! Μπράβο Κέλλη τρόμαξες τον πατέρα μου)

5) Ένας διάσημος χαρακτήρας βιβλίων που δεν σου αρέσει καθόλου ενώ όλοι οι άλλοι το κάνουν.

Και κάπου εδώ η Ερατώ χάνει όλους τους αναγνώστες της. Δεν συμπαθώ καθόλου, μάλλον όχι απλά συχαίνομαι, τον Ντάμπλντορ. Κι όμως το είπα. Αρχικά ο Ντάμπλντορ παράτησε ένα μωρό σε μια οικογένεια που του προκαλούσαν ψυχική βία, και δεν μπορείτε να μου βγάλετε από το μυαλό ότι δεν μπορεί να έχουν σηκώσει χέρι πάνω του. Και πες ότι δεν ήταν έτσι στην αρχή και έγιναν μέσα στα χρόνια εξαιτίας του Πεμπτουσιωτή μέσα στον Χάρι (μου αρέσει αυτή η ιδέα), στην συνέχεια τον πηγαίνει σαν αρνί προς σφάξιμο. Ξέρει, μην μου πείτε ότι δεν ξέρει, ότι θα πρέπει να πεθάνει ο Χαρούλης μας για να πεθάνει ο Βόλντεμορντ και δεν του λέει τίποτα. Εκτός από αυτό γνωρίζει ότι ο Σύριους δεν σκότωσε την Λίλη και τον Τζέιμς και τι κάνει; Δεν λέει απολύτως τίποτα με αποτέλεσμα ο Σύριους να κλειστεί στην φυλακή για 12 ολόκληρα χρόνια για κάτι που δεν έκανε και με το πένθος του για τον καλύτερο του φίλο. Είναι απλά μεγάλος παπάρας και ότι και να μου πείτε, όσες δικαιολογίες, δεν πρόκειται να τον εξιλεώσουν. Στο τέλος άφησε τον Σνέιπ να τον σκοτώσει μόνο και μόνο επειδή έτσι κι αλλιώς ήταν άρρωστος. Δεν πρέπει να τον κάνουμε ήρωα. Και που να ξεκινήσω για τον Σνέιπ. Ο Χάρι ήταν ηλίθιος που ονόμασε τον γιο του «Άλμπους Σέβερους Πότερ»… φακ γιου Χάρι.. έπρεπε να ονομάζεται «Σύριους Πότερ» και δεν μου το βγάζετε από το μυαλό. (Είμαι πολύ παθιασμένη με τις ιδέες μου πάνω στον κόσμο της μαγείας συγνώμη).

6) Ένας πολύ διάσημος συγγραφέας που δεν σε ελκύει η συγγραφή του.

Δεν ξέρω άμα μπορώ ακριβώς να μιλήσω πάνω σε αυτό το θέμα μιας και διαβάζω ιστορίες όχι συγγραφείς. Εννοώ ότι άμα μου αρέσει το στόρι θα το διαβάσω και μετά θα κοιτάξω το ποιος το γράφει (εκτός από τον Neil Gaiman, πάντα διαβάζουμε Neil Gaiman). Μπορεί να αναφέρω εδώ τον Stephen King μιας και κάθε φορά που σκέφτομαι να αρχίσω βιβλίο του ποτέ δεν το κάνω, αλλά δεν νομίζω ότι φταίει ο τρόπος που γράφει. Θα μπορούσα να αναφέρω την Δημουλίδου, που η γραφής της απλά είναι ένα μεγάλο όχι για μένα, αλλά λέει «πολύ διάσημος συγγραφέας» άρα δεν μιλάει για εκείνη. Θα πω τον Paulo Coelho μιας και δεν μου αρέσει καθόλου το είδος που γράφει. Ναι ναι το βρήκα ο Paulo Coelho είναι ο νικητής αυτής της ερώτησης.

7) Ένα διάσημο μοτίβο που έχεις βαρεθεί να βλέπεις στην λογοτεχνία. 

Το κορίτσι που γνωρίζει ένα αγόρι και αλλάζει όλη η ζωή της ή ξαφνικά βρίσκει νόημα στην ζωή της. Bitch please ένα αγόρι δεν φέρνει το φως στην ζωή σου άμα εσύ η ίδια δεν αρχίσεις να αγαπάς τον εαυτό σου. Ακόμα και το αντίστροφο είναι αισχρό. Ένα αγόρι, που τις περισσότερες φορές είναι νέρντουλας, ερωτεύεται το πιο όμορφο κορίτσι του σχολείου, το οποίο του δίνει σημασία και η ζωή του γίνεται καλύτερη. Γενικά πρέπει να αρχίσουν να ξανασκέφτονται τι δείχνουν στα εφηβικά βιβλία γιατί επηρεάζουν αρκετά τον τρόπο σκέψεις των εφήβων και τους δίνουν μια λάθος αντίληψη για το τι έχει σημασία. Όου και το bullying δεν σταματάει επειδή ο πιο διάσημος νεαρός σε ερωτεύτηκε. Αυτό δεν γίνεται στην πραγματικότητα. Όχι το αγόρι δεν θα σου λύσει το πρόβλημα της καθημερινής επιβίωσης. Μετά από αυτό το happily ever after θα συνεχίσεις να διαβάζεις ακατάπαυστα ώστε να γράψεις σε τυποποιημένα διαγωνίσματα έναν αρκετά καλό βαθμό για να περάσεις σε ένα πανεπιστήμιο με το ζόρι και πολύ πιθανά να μην χρειαστείς ποτέ το πτυχίο αυτό. Αυτό, για όποιον συγγραφέα δεν το ξέρει, ονομάζεται καθημερινότητα και δεν σταματάει να υπάρχει επειδή ερωτεύτηκαν δύο παιδιά. Συνεχίζει να υπάρχει τριγύρω μας και δεν πρέπει να το κρύβουμε πίσω από φρου φρου και αρώματα. Βέβαια εγώ είμαι μια 23χρονη κοπελίτσα που γράφει στο ίντερνετ, τι ξέρω εγώ ε παιδιά; 

8) Μια διάσημη σειρά βιβλίων που δεν σε ενδιαφέρει να διαβάσεις.

«Divergent«. Δεν μου άρεσαν οι ταινίες. Δεν μου αρέσει το στόρι. Δεν θέλω να το διαβάσω. Δεν βρίσκω καν τον λόγο. Επίσης την σειρά «Outlander«, πολλά βιβλία, δύσκολα να τα βρεις χωρίς να τα αγοράσεις και όλα αυτά για να διαβάσεις ένα περίεργο τύπο του Συνδρόμου της Στοκχόλμης. Και μπορώ να συνεχίσω να λέω σειρές. «The Selection«, εντελώς αδιάφορη. «Throne of Glass«, πολλά βιβλία. «Game of Thrones«, πολλά βιβλία και μεγάλα.. προτιμώ να μείνω στην σειρά, που έτσι κι αλλιώς λατρεύω. «The Vampire Diaries«, η σειρά ήταν καλή μέχρι μια σεζόν και δεν με έκανε να θέλω να διαβάσω τα βιβλία. «To all the boys i loved before«, λατρεύω την ταινία αλλά η περίληψη των βιβλίων συνέχιζε να τα δείχνει σαχλά και συγνώμη δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Και άλλες διάσημες σειρές δεν με ενδιαφέρουν να τις ξεκινήσω αλλά δεν μου έρχεται κάποια άλλη αυτήν την στιγμή.

---

Wow φτάσαμε στο τέλος των ερωτήσεων. Άμα σας πείραξε οτιδήποτε έγραψα… haters gonna hate! (όχι σοβαρά είναι απόψεις ενός ατόμου δεν σας επηρεάζουν καθόλου μα καθόλου).

Ευχαριστώ ξανά την Μαρία (που περιμένω να πάρει επιτέλους το Winter για να το ξεκινήσουμε) και θα αναγκάσω την Σέβη και την Εβελίνα να απαντήσουν σε αυτές τις ερωτήσεις!

Μέχρι τις απαντήσεις τους σας φιλώ!

Tootles!

..