#booktalk: Σκάρλετ

Meyer, M. (2013). Σκάρλετ. Αθήνα: Πατάκη.
Pages: 552
ISBN: 9789601650623

(/*3*)/ \(*ε*\)

Hello people of Earth and beyond!!!!!

Στο μακρινό μέλλον, μετά τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, κάπου στα στενά του Νέου Πεκίνου υπήρχε μια κοπέλα η Σίντερ, η οποία ήταν σάιμποργκ και μία από τους καλύτερους μηχανικούς στο Νέο Πεκίνο. Κάπως έτσι ξεκινάει το φουτουριστικό παραμύθι της σειρά «The Lunar Chronicles». Το πρώτο βιβλίο «Σίντερ» μας αφήνει με την Σίντερ στην φυλακή εξαιτίας της αποκάλυψης ότι ήταν  Lunar, στον χωρό του πρίγκηπα Κάι. Μια ενδιαφέρουσα οπτική γωνία στο γνωστό σε όλους μας παραμύθι «Η Σταχτοπούτα».

Η γλυκιά, όμως, Marissa Meyer, δεν σταμάταει σε ένα παραμύθι αλλά διαστρεβλώνει κι άλλο ένα (μάλλον κι άλλα τρία μιας και είναι τετραλογία) και αυτήν την φορά ο κλήρος πέφτει στην Κοκκινοσκουφίτσα.

Έτσι ερχόμαστε στο δεύτερο βιβλίο της σειράς «Σκάρλετ». Η κοκκινοσκουφίτσα είναι μία ατίθαση νεαρή Γαλλίδα, η Σκάρλετ, που, όταν ανακαλύπτει ότι η γιαγιά της (πρώην πιλότος της πολεμικής αεροπορίας) έχει ξαφανιστεί, πείθεται από το πρώτο λεπτό ότι την έχουν απαγάγει. Όλοι στο χωριό δεν την πιστεύουν αλλά εκείνη είναι πεπεισμένη να την βρει ακόμα και αν χρειαστεί να καταφύγει στην βοήθεια ενός ξένου, μπορεί επικίνδυνου, μαχητή των δρόμων με το όνομα Γουλφ.

Έτσι ξεκινάνε οι περιπέτειες της Σκάρλετ που διασταυρώνται με τις περιπέτειες της Σίντερ. Το αποτέλεσμα; Επικό!

Εκτός από την καταπληκτική γραφή της Marissa Meyer (που αποδίδει πολύ ωραία στα ελληνικά ο Αλέξανδρος Καλοφωλιάς), η όλη ατμόσφαιρα του βιβλίου σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι μέσα σε αυτήν την δυστοπία (άμα μπορώ να την αποκαλέσω έτσι) και ζεις ότι ζουν οι χαρακτήρες. Έχει πολύ ωραίες περιγραφές και δημιουργεί έναν τόσο ζωντανό κόσμο που θα ορκιζόσουν ότι υπάρχει στα αλήθεια.

Να πω την αλήθεια το Σίντερ μου άρεσε λίγο περισσότερο. Δεν είχε την δυναμικότητα του πρώτου βιβλίου και φαίνεται από μακριά ότι αποτελεί το δεύτερο βιβλίο τετραλογίας. Εννοώ ότι απλά ήταν μετάβαση για τα γεγονότα των υπόλοιπων βιβλίων και πιστεύω ότι υπήρχε μόνο για να δώσει παραπάνω πληροφορίες για την ιστορία. Ενώ είχε δράση, δεν ήταν ο σκοπός του βιβλίου αλλά ήταν το background που αναγκαστηκά έπρεπε να υπάρχει μιας και είμαστε στην μέση ενός πολέμου. Θα μπορούσε να το κάνει λίγο πιο δυνατό κατά την άποψη μου. Στο τέλος όμως, συνεχίζει να είναι ένα πολύ καλό βιβλίο και να σε κάνει να θες να διαβάσεις την συνέχεις, να μάθεις τι θα γίνει στους χαρακτήρες.

Το καλό ήταν ότι δεν ξέχασε την πρωταγωνίστρια (την Σίντερ) αν και θα προτιμούσα να την έβλεπα λίγο περισσότερο. Λάτρεψα την χημεία της με τον Θορν (ο οποίος είναι ο άντρας μου και σε παλεύω για αυτό το δικαίωμα) και τους διαλόγους τους. Θα μπορούσα να πω ότι άνετα του shipάρω αλλά λατρεύω το bromance που προσπαθεί να κάνει εδώ η Meyer και δεν μπορώ να το δω διαφορετικά.

Θορν: «Μα είμαι ένας καταζητούμενο, σαν την Σίντερ, συνειδητοποιούν ότι λείπω, έτσι δεν είναι;»
Σίντερ: «Ίσως είναι ευγνώμονες»
-Marissa Meyer, Scarlet

Επίσης, λατρεύω την Iko λίγο περισσότερο από πριν. Μπορεί να είναι ρομπότ φαίνεται ότι είναι διαφορετική και θα ήθελα να διαβάσω την Νοβέλα για εκείνη ώστε να μάθω τι την κάνει τόσο διαφορετική.

All in all ήταν ένα καταπληκτικό βιβλίο και άμα δεν έχετε ξεκινήσει την σειρά ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΑΚΟΜΑ; Oh και συγνώμη για τα spoiler από το πρώτο βιβλίο… μουεχεχεχεχεχεχεχεχε!!

Αυτά από μένα και τα λέμε στο επόμενο ποστ

Tootles!

..

 

Το instagram post της κριτικής: