#article: Διαβάζεις κι εσύ στα ΜΜΜ;

Hello, people of Earth and beyond and welcome to….. One Broke Bookworm!

*weird noises*

Σήμερα είναι μια πολύ ωραία μέρα για να καθίσεις μέσα στο σπίτι με φουλ το κλιματισμός και να κοιμηθείς μέχρι να έρθει να φωνάζει η μητέρα σου ότι θέλει να καθαρίσει το δωμάτιο και να καταλήξετε να πίνετε καφέ στην κουζίνα σαν έφηβες κολλητές της δεκαετίας του 70 και να κουτσομπολεύετε τους γύρω σας. Ή απλά να πάτε στην δουλειά σας όπως εγώ… *insert sad music here*

Όμως, αγαπητέ μου, δεν είμαι εδώ για να παραπονεθώ που είμαι στην δουλειά (εφόσον έχει κλιματισμό είμαι τέλεια) αλλά είμαι εδώ για να σου κάνω μία σημαντική ερώτηση:

Διαβάζεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς;

Αχ τα Μέσα. Πόσες φορές έχω χάσει στάση γιατί είχα ξεχαστεί στο βιβλίο μου. Πόσες φορές είχα χάσει ολόκληρο λεωφορείο εξαιτίας του βιβλίου που διάβαζα. Θυμάμαι μια συγκεκριμένη μέρα που ήμουν στο 750 για να πάω στην σχολή μου και ήμουν τόσο απορροφημένη που πέρασα την Καβάλας, έφτασα στο Αττικό, ξεκίνησα από το Αττικό και έχασα και την δεύτερη στάση μου (για όποιον δεν γνωρίζει το 750 θεωρείται ότι κάνει κυκλική διαδρομή).

Όταν είμαι σε κάποιο μέσο αφήνω την ματιά μου να περιπλανηθεί μήπως και το ραντάρ μου βρει κάποιον να διαβάζει ακόμα και ένα Άρλεκιν βρε παιδί μου δεν έχω θέμα με αυτά. Τους κουτάζω και ενθουσιάζομαι. Πως κάνει ένα σκυλάκι όταν βλέπει το αφεντικό του να πλησιάζει κρατώντας κάτι στο χέρι. «Ωχ ωχ ωχ τι κρατάει τι κρατάει τι κρατάει. Θεεεεεεε μου είναι φαή! ΚΡΑΤΑΕΙ ΦΑΗ. Για ποιον είναι το φαγητόοοο; ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ. ΜΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΥΛΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. Έπιασε το το πιατάκι. ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙ. Του βάζει φαγητό. ΦΑΓΗΤΟ. ΑΧ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ» και στριφογυρίζει συνέχεια γαβγίζοντας. Κάπως έτσι είμαι κι εγώ αν και μέσα στο μυαλό μου η συζήτηση πάει κάπως έτσι:

«Ωχ ωχ ωχ τι κρατάει τι κρατάει τι κρατάει. Θεεεεεεε μου είναι βιβλίο! Διαβάζει αυτός ή απλά το κρατάει. ΜΑ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ. Οοοοχιιι. Όντως;;; Μα τι διαβάζει. Αχ κράτα το λίγο πιο πάνω χριστιανέ μου ή οτιδήποτε άλλο είσαι. Γαμώτο δεν μπορώ να δω τον τίτλο. Ναι ναι σήκωσε το.. ναι … ναι. ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ. Ενδιαφέρον τίτλος. Λες να είναι καλό; Ποιος είναι ο συγγραφέας; ΑΧ ΚΟΙΤΑΞΕ ΜΕ ΛΙΓΟ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΙ ΕΓΩΩΩ. Ας κάνουμε αυτήν την αλληλοκατανόηση. Κοίτα με ρε φίλε. ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΙ ΕΓΩ. Μήπως να τον ρωτήσω την περιγραφή του βιβλίου; Μπαααα είμαι πολύ αγχωτικό φρικιό για να το κάνω αυτό. Μπορεί να μπερδευτεί η γλώσσα ή χειρότερα να μην μου απαντήσει. Αχ όχι κατεβαίνει ΑΧ ΟΧΙ ΑΧ ΟΧΙ ΑΧ ΟΧΙ. Πφφφφφ…. Σε ποια παράγραφο άραγε είχα μείνει».

Κάπως έτσι είμαι.

Πάντως άμα κάποιος με δει να διαβάζω και τον ενδιαφέρει το βιβλίο θα είναι παραπάνω από χαρά μου να του εξηγήσω ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΙΕΣ POWER POINT περί τίνος πρόκειται και γιατί μου αρέσει ή δεν μου αρέσει. Βέβαια μιας και είμαι πολύ λίγο καιρό στην Γη και δεν έχω συνηθίσει ακόμα την αύρα των ανθρώπων μπορεί από το άγχος μου να μαζευτώ σε μια γωνία και να χαμογελάω σαν χαζή. Μπορεί να εκραγώ κιόλας άρα να είστε προσεχτικοί όταν μου μιλάτε από κοντά.

Το point μου είναι ότι γιατί δεν υπάρχει αυτή η γνωριμία μεταξύ ημών. Δηλαδή βλέπεις κάποιον να διαβάζει το αγαπημένο σου βιβλίο πήγαινε να του μιλήσεις αντί να κάνεις σαν δεινόσαυρο που μόλις του πήραν το φαγητό (όπως κάνω εγώ… πιο συγκεκριμένα σαν πτεροδάκτυλο κάνω απλά για να το ξέρετε). Το βιβλίο σου προτείνει ένα άτομο, δοκίμασε τον, όχι όπως οι γείτονες μου οι Σάρακ, γιατί αυτό ονομάζεται καννιβαλισμός. Απλά ρώτα τον άμα του αρέσει ή όχι. Θα περάσει και η ώρα σου καθώς τσακώνεσαι με αυτόν τον ξένο για τους λόγους που δεν του αρέσει το αγαπημένο σου βιβλίο. Δεν θα καταλάβεις πότε πέρασε η μία ώρα μέχρι το σπίτι σου. Με ένα σμπάρο δυο τριγώνια.

 Let’s make it a thing!

Μέχρι την επόμενη φορά που θα δεις έναν άγνωστο στο λεωφορείο να διαβάζει, που μπορεί να είναι και μανιακός δολοφόνος, ή χειρότερα μπορεί να είμαι εγώ, τα λέμε και καλές αναγνώσεις άνθρωποι!

Tootles!