#booktalk: Μοριάρτι

Horowitz, A. (2017). Μοριάρτι. Αθήνα: Anubis
Pages: 336
ISBN: 978-9-604979-95-0
BookitoCat's book recommendations, liked quotes, book clubs, book trivia, book lists (crime-a-thon-2018 shelf)

(/*3*)/UntitledUntitledUntitledUntitled\(*ε*\)

Hello people of Earth and beyond!

#readathon18: Ένα βιβλίο με όνομα στο τίτλο

Βιβλίο Πρώτο, στον μαραθώνιο αστυνομικής λογοτεχνίας που δημιούργησα για το tbr του Μαΐου, αποτελεί το «Μοριάρτι» του Anthony Horowitz που διατίθεται στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Anubis. Ο μαραθώνιος ξεκίνησε αρκετά καλά με το πρώτο βιβλίο να τελειώνει την πρώτη μέρα του Μαΐου και να αφήνει χώρο για τα υπόλοιπα.

Πριν ξεκινήσω να μιλάω για το βιβλίο έχω να πω μόνο μια λέξη: Ευφυές!

Ο Anthony Horowitz μας εισάγει στον κόσμο που δημιούργησε ο Arthur Conan Doyle με γνωστούς χαρακτήρες των ιστοριών του Σέρλοκ Χολμς αλλά και άγνωστους που αρχίζουμε να αγαπάμε μέσα από αυτήν την ιστορία.

Η ιστορία ξεκινάει μια βδομάδα μετά το περιστατικό στους Καταρράκτες του Ράιχενμπαχ όπου όλοι θεώρησαν ότι ο Σέρλοκ Χολμς και ο Μοριάρτι εξαφανίστηκαν στα μυτερά βράχια. Η ιστορία όμως δεν ασχολείται τόσο με αυτό το ζήτημα όσο με έναν εγκληματία με το όνομα Ντέβεροου, ο οποίος άφησε την εγκληματική του δραστηριότητα στην Αμερική και ήρθε στο Λονδίνο για να συμμαχήσει με τον Μοριάρτι. Ο πρωταγωνιστής μας συστήνεται ως Φρέντερικ Τσέις, επικεφαλής ερευνητής του γραφείου Πίνκερτον της Νέας Υόρκης, ο οποίος ήρθε στο Λονδίνο για να πιάσει τον Ντέβεροου και όλη του την συμμορία. Στο κυνήγι αυτού του τρομερού κακοποιού, τον οποίο όλοι φοβούνται αλλά κανείς δεν έχει δει, θα συνεργαστεί με τον Άθελνι Τζόουνς, επιθεωρητή της Σκότλαντ Γιαρντ και ενθουσιώδη φαν του Σέρλοκ Χολμς.

Σαν βιβλίο με ιντρίγκαρε από το πρώτο λεπτό που τα μάτια μου έπεσαν πάνω στο εξώφυλλο και διάβασα την λέξη «Μοριάρτι». Το αγόρασα, λοιπόν, και μετά από 8 μήνες αποφάσισα να το διαβάσω. Δεν απογοητεύτηκα καθόλου.

Είναι αρκετά καλογραμμένο και με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζει επίτηδες τον τρόπο γραφείς του Doyle. Σε βάζει μέσα στην ιστορία χωρίς να σου δημιουργεί την αίσθηση του Fanfiction (αν και θα μπορούσα να πως ότι αποτελεί κάτι τέτοιο). Είναι στο πρώτο πρόσωπο, πράγμα που συνήθως με ενοχλεί αφάνταστα πολύ, αλλά ο τρόπος με τον οποίο περιγράφει τα γεγονότα είναι εντελώς απόμακρος, σαν μια απλή εξιστόρηση και όχι όπως τα ζει εκείνη την στιγμή. Ένα τρόπος γραφείς που τόνισε πολύ την ανατροπή στο τέλος.

Οι χαρακτήρες ήταν αναπτυγμένοι όσο χρειαζόταν. Κανένας δεν ήταν τέλειος και όλοι είχαν αυτό το νοητικό, αν μου επιτρέπετε να το αποκαλέσω, κουσούρι. Όλα τα έβλεπες από τα μάτια του Φρέντερικ Τσέις και ήταν ενδιαφέρον το πως έβλεπε και περίγραφε τον κόσμο γύρω του. Από την άλλη βλέπουμε κυρίως περισσότερη ηθογράφηση για το ντεντέκτιβ Τζόουνς μιας και ο Τσέις ασχολείται περισσότερο μαζί του. Βλέπουμε ένα άτομο που έχει ενοχληθεί από τον τρόπο που τον παρουσίασε ο Δόκτορ Γουότσον στις ιστορίες του Σέρλοκ, αλλά αντί να γκρινιάζει όπως όλοι οι συνάδελφοι του, αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτό. Έτσι άρπαξε ότι βιβλίο είχε γράψει ο Σέρλοκ Χολμς και τα μελέτησε όλα δημιουργώντας κάποιες ενδιαφέρουσες ικανότητες.

Η πλοκή ξεκίνησε χαλαρά και κάποια στιγμή έκανε μια «κοιλιά». Όμως αυτή η «κοιλιά» δεν κράτησε πολύ και ξαφνικά άρχισαν τα όργανα. Δολοφονίες και κυνηγητό. Εκρήξεις και αγωνία. Όλα μαζί συνδυασμένα για το καλύτερο αποτέλεσμα. Πριν τα τελευταία δύο κεφάλαια το βιβλίο ήταν ένα καλό 3/5. Μόλις διάβασα τα τελευταία δύο κεφάλαια αμέσως ανέβηκε ένα αστεράκι. Ήταν καταπληκτικό.

Έπιασα τον εαυτό μου στις τελευταίες σελίδες να θέλει να γίνει κάτι συγκεκριμένο, που αν δεν γινόταν δεν θα με πείραζε απλά δεν θα ανέβαινε το βιβλίο άλλο. Και ενώ το ήθελα να γίνει όταν έγινε έμεινα άφωνη γιατί δεν περίμενα ότι όντως θα το έκανε. Με εξέπληξε και φώναζα μέσα στο λεωφορείο «Τι τι τι τι τι» και κοίταζα τριγύρω μου μήπως μπορούσε κάποιος να μου εξηγήσει τι στο καλό συνέβη. Ευτυχώς μου εξήγησε το ίδιο το βιβλίο αλλά ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΙΜΑΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΓΑΜΑΤΟ.

Για να κλείσω την άποψη μου, από όλες τις πλευρές αυτό το βιβλίο σου υπόσχεται ότι θα περάσει καλά μαζί του και τα καταφέρνει. Είναι αρκετά καλό. Είναι ενδιαφέρον και σε κρατάει σε εγρήγορση. Πιστεύω ότι άνετα μπαίνει στο τοπ 10 των καλύτερων αστυνομικών βιβλίων που έχω διαβάσει. Αξίζει ο χρόνος που θα αφιερώσεις.

ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!


Αν το διαβάσατε στείλτε pm στο instagram για να μιλήσουμε για αυτό το βιβλίο και να πωρωθούμε μαζί ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ. Αν δεν το έχετε διαβάσει ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΑΚΟΜΑ;

Μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ!

Tootles!


Twitter
FacebookRSSRSSRSS

 

4 σκέψεις σχετικά με το “#booktalk: Μοριάρτι

  1. Είμαι πολύ χαρούμενη που σου άρεσε και πραγματικά δεν βλέπω την ώρα να το διαβάσω. Αν δεν το έχεις τσεκάρει ήδη, σου προτείνω και τον Οικο του Μεταξιού. Σερλοκ σε μια ιστορία για γερά νεύρα.

    Αρέσει σε 1 άτομο

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s