#article: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

Hello people of Earth and beyond! 

Σήμερα όπως όλοι γνωρίζετε -και άμα δεν γνωρίζετε μόλις το μάθατε- είναι η παγκόσμια ημέρα βιβλίου. Επιπλέον, η Αθήνα από σήμερα και μέχρι τις 22/4/2019 θα είναι η πρωτεύουσα του βιβλίου. Ζούμε καταπληκτικές στιγμές.

Εδώ έρχομαι εγώ να το παίξω ο δικηγόρος του διαβόλου. Είναι καταπληκτικό που η Ελλάδα είναι το επίκεντρο του βιβλίου για έναν ολόκληρο χρόνο και θα γίνουν δράσεις και bazaar και event και όλα τα καλά τα οποία ακολουθούν μια τέτοια διάκριση. Την ίδια ώρα όμως που με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας θα μειωθούν οι ώρες της σχολικής βιβλιοθήκης σε τρεις ώρες εβδομαδιαίως και θα επανδρώνονται από ανειδίκευτους βιβλιοθηκάριους ή αλλιώς εκπαιδευτικούς. Και όλα αυτά θα γίνουν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του υπ. Παιδείας, χωρίς λεφτά. Αγορές χωρίς λεφτά, εξοπλισμός χωρίς λεφτά, προσβασιμότητα χωρίς λεφτά.

ΑΡΘΡΟ 6
Υπεύθυνος/η Σχολικής Βιβλιοθήκης -Αρμοδιότητες
1. Σε κάθε σχολική μονάδα που εντάσσεται στο Σύστημα Δικτύου Σχολικών Βιβλιοθηκών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ορίζεται, στην αρχή κάθε σχολικού έτους, από το Σύλλογο Διδασκόντων ένας/μία (1) εκπαιδευτικός ως Υπεύθυνος /η της Σχολικής Βιβλιοθήκης.
2. Οι εκπαιδευτικοί που θα αναλάβουν ως Υπεύθυνοι/ες της Σχολικής Βιβλιοθήκης δύνανται να επιμορφώνονται σταδιακά, από δημόσιο φορέα, ως προς τις ειδικές γνώσεις που απαιτεί η συγκεκριμένη θέση.
3. Ο/Η Υπεύθυνος/η της Σχολικής Βιβλιοθήκης συνεπικουρείται από τα μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων για λειτουργικά και διαδικαστικά ζητήματα της Βιβλιοθήκης.

Γίναμε πρωτεύουσα βιβλίου την ίδια ώρα που ο θεσμός του Βιβλιοθηκονόμου αντί να αναπτύσσεται, αντιθέτως όλο και υποβαθμίζεται. Σε δημοτικές βιβλιοθήκες οι βιβλιοθηκονόμοι, που έχουν σπουδάσει το αντικείμενο, είναι λιγοστοί ενώ οι εκπαιδευτικοί πληθαίνουν με την ώρα, γιατί πρέπει να αυξήσουν τις ώρες τους και αυτοί κάπως. Πράγμα που από την μια πλευρά το καταλαβαίνω αλλά από την άλλη κάθε χρόνο βγαίνουν 50 βιβλιοθηκονόμοι (και μπορεί να λέω και πολλούς αυτήν την στιγμή) από σχολές σε όλη την Ελλάδα με ενθουσιασμό και όρεξη για δουλειά.

Γίναμε πρωτεύουσα βιβλίου την ίδια ώρα που οι δημοτικές βιβλιοθήκες αντί να γίνονται πηγή ζωής του Δήμου, τις κρύβουν μέσα σε κάτι στενά και όλοι εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι όντως υπάρχει δημοτική βιβλιοθήκη στην περιοχής τους και ότι όντως κάνει δράσεις. Εγώ προσωπικά που λατρεύω τα βιβλία δεν γνώριζα που ήταν η βιβλιοθήκη της περιοχής μου ή ότι είχαμε μέχρι που καταλάθως την βρήκε η μητέρα μου και πήγε και γράφτηκε. Ας μην μιλήσω για το πως είναι ταξινομημένη γιατί θα ξαναπάμε στο πρώτο ζήτημα και θα καταλήξω all caps (wow Ερατώ φοβηθήκαμε).

Γίναμε πρωτεύουσα βιβλίου την ίδια ώρα που το ίδιο το σχολείο δεν προσπαθεί να μάθει στα παιδιά την αξία ενός λογοτεχνικού βιβλίου, εκτός από εξαιρέσεις καθηγητών, τους οποίους πάντως εγώ δεν πέτυχα ποτέ. Άμα πιάσεις παιδιά του δημοτικού και τους δώσεις ένα βιβλίο ακόμα και εικονογραφημένο αυτά θα στραβομουτσουνιάσουν και θα γυρίσουν στην τηλεόραση τους ή στον υπολογιστή. Ναι δεν φταίει μόνο το σχολείο αλλά και οι ίδιοι οι γονείς, η άποψη μου όμως είναι ότι οι βάσεις μπαίνουν και από τον θεσμό που εκπαιδεύει τα παιδιά.

Γίναμε πρωτεύουσα βιβλίου την ίδια ώρα που κλείνει ο ένας εκδοτικός πίσω από τον άλλο εξαιτίας χρεών από την μη πώληση βιβλίων.  Την ίδια ώρα που οι τιμές για τα βιβλία φτάνουν στα ύψη και μετράς τα λεφτά σου για να αγοράσει ένα βιβλίο που θέλεις. Δεν έχει λεφτά ο κόσμος για βιβλία και δεν μπορείς να το πουλάς 17 και 20 ευρώ. Δεν μπορώ να βρίσκω μόνο ξένα βιβλία στα 10 και 12 και 15 ευρώ (όπου και τα 15 ευρώ είναι πολλά). Ο κόσμος δεν έχει λεφτά και προτιμάει να τα δώσει για τις βασικές ανάγκες αντί ενός βιβλίου, γιατί όταν ο άλλος δεν έχει να φάει δεν πρόκειται να αγοράσει ένα βιβλίο. Βέβαια, έχουμε τις δημοτικές βιβλιοθήκες που μας σώζουν, αλλά το ωράριο είναι τέτοιο που αυτοί που δουλεύουν δεν μπορούν τόσο εύκολα να τις επισκεφτούν.

Γίναμε πρωτεύουσα βιβλίου την ίδια ώρα που υπάρχουν πολλά άτομα τα οποία δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στα βιβλία επειδή είναι άστεγοι. Άτομα που ψάχνουν στα σκουπίδια και μόλις βρουν βιβλίο η ζωή τους φωτίζεται για μια στιγμή. Μην μιλήσετε για τις δημοτικές βιβλιοθήκες γιατί δεν δέχονται αστέγους να δανείζονται βιβλία και σας το λέω από πείρα μιας και έκανα πρακτική σε δημοτική βιβλιοθήκη. Δεν τους δέχονται καν μέσα στην βιβλιοθήκη με την δικαιολογία ότι βρωμάνε και τους διώχνουν απλά με το να τους φέρονται με αναίδεια και πολλές φορές προσβάλλοντας τους (δεν βάζω όλες τις βιβλιοθήκες στο ίδιο καλάθι, μπορεί κάποιες να φέρονται πολύ καλύτερα).

Γίναμε πρωτεύουσα βιβλίου την ίδια ώρα που υπάρχουν άτομα τα οποία κλέβουν βιβλία από τις δημοτικές βιβλιοθήκες για να τα πουλήσουν στα παζάρια και στις λαϊκές. ΚΛΕΒΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ και κανείς δεν κάνει τίποτα. Λένε: Δεν μπορώ να κάνω κάτι, απλά σταμάτα τους όταν το πάρεις χαμπάρι και απαγόρεψε τους την είσοδο. Ρε παιδιά είμαι μια κοπελίτσα 1,55 με τα χέρια στην ανάταση και ο τύπος είναι ένα δίμετρο τέρας με χέρια που καταστρέφουν καρύδια απλά ελαφρώς πιέζοντας τα. Τι μου λέτε. Κλέβουν βιβλία για να τα πουλήσουν. Ποιος το διαννοείται αυτό.

Το βιβλίο στην Ελλάδα ψυχορραγεί.

Δεν είμαι δημοσιογράφος, ούτε αυτό είναι ένα ειδησεογραφικό ιστολόγιο. Δεν μπορώ να αναπτύξω ακριβώς την σκέψη μου και προσπάθησα να προσεγγίσω τα προβλήματα που υπάρχουν όσο το δυνατόν καλύτερα μπορώ. Ένα όμως είναι το σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε από αυτό: Είναι αστείο να χαιρόμαστε για το ότι είμαστε πρωτεύουσα του βιβλίου για ένα χρόνο και που γιορτάζουμε το βιβλίο σαν θεσμό την ίδια ώρα που το ίδιο το βιβλίο προσπαθεί να κρατηθεί με νύχια και με δόντια.

Μακάρι, και το λέω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, να βοηθήσει όλος αυτός ο εορτασμός στον θεσμό του βιβλίου. Μακάρι να κατανοήσουν την σημαντικότητα της βιβλιοθήκης. Μακάρι τίποτα από αυτά να μην πάει χαμένο. Και μακάρι να καταλάβετε και εσείς ακριβώς τι εννοώ. Γιατί δεν κάνω ένα απλό rant για την ψυχή της μάνας μου, κάνω ένα κοινωνικό σχόλιο για να καταλάβουμε ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα εκεί έξω στα οποία δεν δίνουμε και την απαραίτητη σημασία.

---

Αυτά, λοιπόν, από μένα και συγνώμη για το όχι χαρούμενο ποστ!

Μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ :*

Tootles!