#article: 10 Halloween ταινίες

This is Halloween, everybody make a scene

Trick or treat till the neighbors gonna die of fright

It’s our town, everybody scream

In this town of Halloween
-The Nightmare Before Christmas

Για να μην πολυλογούμε ας πάμε στο πραγματικό point αυτού του ποστ: 10 ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ HALLOWEEN, και για όλες τις εποχές προφανώς. Επειδή εγώ γερό στομάχι δεν έχω, ότι δείτε πιο κάτω είναι εντελλώς light. Σας προειδοποίησα. Χωρίς ιδιαίτερη σειρά ας ξεκινήσουμε.

~The Nightmare before Christmas

H π’ολη του Halloween είναι γεμάτη κατοίκους τέρατα, φαντάσματα, ghouls, ξωτικά, ζόμπι, μούμιες, βρυκόλακες, λυκάνθρωπους και μάγισσες. Εκεί ο Τζακ Σκέλιγκτον, ο Βασιλιάς Κολοκύθας και αρχηγός της πόλης, διευθύνει την διογάνωσει των ετήσιων εορτασμών του Halloween. Έχει αρχίσει όμως να ρουτινιάζει και (τραγουδώντας) φτάνει στο δάσος όπου περνάει καταλάθος από μία πύλη στην πόλη των Χριστουγέννων. Εκεί ανακαλύπτει την μαγεία των Χριστουγέννων και προσπαθεί να φέρει τα Χριστούγεννα σε όλον τον κόσμο καθώς χάνεται ο Άι Βασίλης.
Καταπληκτική ταινία, με διάσημα soundtracks. This is Halloween. Τέρατα. Χριστούγεννα. Ότι αγαπάμε μαζί και ο Τζακ Σκέλιγκτον, ο καλύτερος χαρακτήρας που έχει δημιουργήσει ο Tim Burton (άλλη μια λατρεία μου).

~The Addams Family

Τι πιο κλασσικό από την Οικογένεια Άνταμς, που έχει καταντήσει να είναι το «Μόνος στο σπίτι» του Halloween και των Αποκριών. Δεν μετανιώνω που το είπα αυτό.
Μια οικογένεια διαφορετική από όλες τις άλλες. Λατρεύουν το μαύρο (το οποίο είναι πάντα στην μόδα), τα τέρατα και τους νεκρούς. Ποτέ δεν χαμογελάνε και έχουν για μέλος της οικογένειας ένα χέρι. Είναι to go επιλογή για ριλαξάρισμα στο σπίτι και Halloween (ή απόκριες)

~Corpse Bride

Προφανώς δεν μπορεί να λείπει η «Νεκρή Νύφη» του Tim Burton. Γενικά ο Τιμ κολλάει παντού. Τον λατρεύουμε τον Τιμ.
Σε ένα χωριό, στην Βικτωριανή εποχή, ο γιος ενός νεόπλουτου ψαράς, ο Βίκτορ, είναι δοσμένος για γάμος στην κόρη ξεπεσμένων αριστοκρατών, την Βικτόρια. Οι μεν γονείς θέλουν τον τίτλο των αριστοκρατών και οι δε γονείς θέλουν τα λεφτά. Τότε ο Βίκτορ από το άγχος του φεύγει σε ένα δάσος (πολύ παίζει το δάσος) και καταλάθος (πολλά καταλάθος) καταλήγει να παντρεύεται μια νύφη ζόμπι. Η γλυκιά μας Έμιλη (η νύφη ζόμπι) είχε δολοφωνηθεί αρκετά χρόνια πριν από έναν άγνωστο την ημέρα του γάμου της. Τώρα ο Βίκτορ προσπαθεί να την πείσει ότι δεν μπορούν να είναι μαζί.
Ωραίο, δροσερό και σκοτεινό. Creepy vibes με λίγο χιούμορ και αρκετούς μα αρκετούς ΝΕΚΡΟΥΣ. Τι πιο ταιριαστό!

~Pride and Prejudice and Zombies

Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι. Όλοι ξέρουμε το θέμα του «Περηφάνια και Προκατάληψη». Ρίχτε και λίγα ζόμπι εκεί και έτοιμη η ωραιότερη ταινία (αν και λίγο χάνει σε μερικά σημεία. τίποτα σαν το κλασσικό, το πρώτο). Δεν την έβαλα μόνο για τα ζόμπι προφανώς αλλά επειδή έχει αυτήν την αίσθηση του mashup ντυσίματος για ένα αποκριάτικο πάρτυ.
Η Ελίζαμπεθ μια δυναμική γυναίκα, γνώστης όλως των πολεμικών τεχνών που πρέπει να ξέρει μια κυρία, γνωρίζει τον αντιπαθιτικό (αλλά όχι και πολύ) κύριο Ντάρσι. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία και όποιος δεν έχεις δει το κανονικό «Περηφάνια και Προκατάληψη» να δεις πρώτα αυτό και μετά τα υπόλοιπα.

~Monster House

Το Τερατόσπιτο είναι από τις ταινίες που κάθεσαι ξέγνοιαστον να δεις και καταλήγεις να γεμίζεις το βρακάκι σου κακάκια. Ναι δεν είναι ακριβώς ότι φαίνεται.
Ένα σπίτι άκακο εκ πρώτης όψεως τελικά είναι ένα τέρας. Ένα ζωντανό τέρας που τρώει και σκοτώνει και γουάου πολλά για ένα κινούμενο σχέδιο.

~Coraline

Κόραλαϊν και ξερό ψωμί. Ότι πιο καταπληκτικό έχει βγει στην μεγάλη τηλεόραση. Και όχι ούτε καν από το πόστερ δεν φαίνεται πόσο σκοτεινό είναι.
Η Κόραλαϊν και η οικογένεια της μετακομίζουν σε ένα καινούργιο σπίτι, όπου η ίδια βαριέται. Μέχρι που μια μέρα βρίσκει μια πόρτα για το άλλο σπίτι όπου γνωρίζει την άλλη μητέρα και τον άλλο πατέρα. Εκεί αρχίζουν τα ζόρια γιατί η άλλη μητέρα απαγάγει τους γονείς της Κόραλαϊν και εκείνη πάει να τους σώσει.
Αυτό είναι από το βιβλίο του Neil Gaiman «Το σπίτι στην Ομίχλη» (στο οποίο έχω κάνει και booktalk)
Τόσο spooky όσο δεν πάει!

~Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street

Μιούζικαλ. Ένας μπαρμπέρις δολοφονεί τα άτομα που είχαν πάρει μέρος στον φόνο της γυναίκας του και τα στέλνει στον φούρνο κάτω από το μαγαζί του, όπου εκεί μια τύπισσα τα κάνει πίτες.
Μόνο έτσι μπορώ να περιγράψω αυτήν την ταινία. Μόνο ένα είναι το σίγουρο: δολοφονίες, πτώματα, σκοτάδι και τραγούδι. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

~Fantastic Beasts and Where to Find Them

Θα ζητήσει το Φανταστικά ζώα. Προσωπικά για εμένα ο Χάρι Πότερ είναι για τις χουχουλιάρικες νύχτες των Χριστουγέννων. Αλλά πλέον έχουμε το «Φανταστικά Ζώα» που μπορούμε να το κολλήσουμε παντού και γιατί όχι στις Απόκριες και στο halloween;
Ο Νιουτ Σκάμαντερ έρχεται στην Νέα Υόρκη για να βρει ένα πλάσμα. Εκεί γίνεται χαμός. Δεν λέω παραπάνω γιατί άμα δεν το έχετε δει ακόμα: ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ;

~Edward Scissorhands

Χμμ… νομίζω το παράκανα με τον Τζόνι Ντεπ, αλλά τον λατρεύω! Πάει πακέτο με τον Τιμ Μπάρτον μάλλον.
Η Πεγκ Μπογκς, μια πωλήτρια καλλυντικών, βρίσκει τον γλυκό Έντουαρντ σε ένα κάστρο, ο οποίος αντί για χέρια έχει ψαλίδια. Η αλήθεια όμως είναι ότι αποτελεί δημιούργημα ενός καλοκάγαθου εφευρέτη που πέθανε πριν τον τελειώσει. Η Πεγκ αποφασίζει να πάρει τον Έντουαρντ μαζί της στο σπίτι. Εκεί ο Έντουαρντ θα πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα του ζωή και περιβάλλον.

~Dark Shadows

Εντάξει μην με κατηγορείτε, δεν φταίω εγώ που ο Τζόνι Ντεπ παίζει σε τέτοιες ταινίες.
Εδώ κάνει τον Μπαρνάμπα, ο οποίος μεγαλώνει και γίνεται ένας πλούσιος πλέιμποϊ και ο αφέντης της Έπαυλης Κόλινγουντ. Η Αντζελίκ, μια μάγισσα που της ράγισε την καρδιά, μετατρέπει τον Μπαρνάμπα σε βαμπίρ και τον θάβει ζωντανό. Όλα αυτά το 1752. Το 1972, ο Μπαρνάμπας ελευθερώνεται κατά λάθος από το φέρετρο του και επιστρέφει στην, σχεδόν ερείπιο πλέον, έπαυλη του, η οποία κατοικείται από τους δυσλειτουργικούς (μπορούμε να πούμε) απόγονους του.
Μία από τις πιο επικές ταινίες του Τζόνι Ντεπ, σε σκηνοθεσία ποιανού άλλου από τον Τιμ Μπαρτον. Σκοτεινό αλλά γλυκό. Με ρεσιταλ ερμηνείας από όλους τους ηθοποιούς. Φτιάξε ένα bloody-mary (για να ταιριάζει στο mood) και βάλτε να το δείτε.

Αυτές είναι, λοιπόν, οι επιλογές μου για ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο με Halloween διάθεση. Το άρθρο θα μπορούσε άνετα να ονομαστεί οι ταινίες του Τζόνι Ντεπ ή οι ταινίες του Τιμ Μπάρτον…. Δεν μετανιώνω για τίποτα!

Πείτε μου και εσείς τις ταινίες θα δείτε (ή είδατε μιας και όπως είπαμε είναι καθυστερημένο άρθρο) για το Halloween.

Μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ :*