#article: Απλά ένα βιβλίο

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που λένε την διάσημη πλέον φράση: «Είναι απλά ένα βιβλίο». Σε βλέπουν να κλαις γιατί μόλις πέθανε ένας από τους αγαπημένους σου χαρακτήρες και απλά την ξεφουρνίζουν. «Είναι απλά ένα βιβλίο πως κάνεις έτσι;». Σε βλέπουν να διαβάζει στο μετρό και λένε όλο ειρωνεία «Αμάν κατέβασε αυτό το πράγμα να μιλήσουμε. Μπορείς να το διαβάσεις άλλη φορά. Είναι απλά ένα βιβλίο», λες και λέγαμε τίποτα πριν πάρω την απόφαση και το βγάλω από την τσάντα μου και αρχίσω να το διαβάζω.

«Γιατί δεν κοιμάσαι ακόμα;».
«Μου έμεινε ένα κεφάλαιο και είπα να το τελειώσω τώρα».
«Αν είναι δυνατόν, είναι απλά ένα βιβλίο. Πήγαινε για ύπνο και διάβασε το αύριο».

«Όλο με ένα βιβλίο στο χέρι είσαι. Άστο και σπίτι σου δεν θα πάθει κάτι είναι απλά ένα βιβλίο».

«Και τι σου αρέσει σε αυτό;».
«Λατρεύω ότι σε ταξιδεύει».
«Τι; Μα είναι απλά ένα βιβλίο».

«Είναι απλά ένα…..» ώπα ώπα ώπα ώπα σταμάτα τώρα…. σσσσσσσσςςςς. Κόψε την φωνή σου. Σώπασε επιτέλους…

Τι εννοείς είναι απλά ένα βιβλίο; Δεν μπορώ να το καταλάβω ακριβώς αυτό.

random person: Εννοώ ότι……

Όχι σταμάτα! Δεν εννοείς τίποτα!

Μπορεί για εσένα να είναι ένα απλό βιβλίο. Μπορεί για εσένα να είναι απλές λέξεις τυπωμένες σε χαρτί και μπορεί να μην σημαίνουν τίποτα για εσένα. Για μένα όμως σημαίνουν πολλά. Για μένα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ. Για μένα είναι ένας ολόκληρο κόσμος που εκτυλίσσεται μπροστά μου. Είναι το μεταφορικό μου όχημα. Αυτό που με βγάζει από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα και με ρίχνει μέσα σε περιπέτειες που αλλιώς δεν θα μπορούσα να ζήσω, εκτός άμα εσύ σκοτώνεις δράκους σαν χόμπι τότε οκ κάνω πίσω. Γιατί πρέπει να υποβιβάζεις με τέσσερις λέξεις την ασχολία μου, το χόμπι μου, την λατρεία μου, την τρέλα μου.

Και το ποδόσφαιρο είναι απλά είκοσι δύο μαντράχαλοι που κυνηγάνε ένα τόπι για να το κλοτσήσουν μέσα σε ένα δίχτυ. Το μπάσκετ είναι απλά δέκα μαντράχαλοι (και τι μαντράχαλοι, τέρατα είναι οι άνθρωποι πανύψηλοι) που κυνηγάνε ένα μεγαλύτερο τόπι για να το βάλουν μέσα σε ένα τρύπιο καλάθι. Η μουσική είναι απλά ένα γρατζούνισμα σε κάτι όργανα και τραγουδιστής -όπως λένε πολλοί- είναι οποιοσδήποτε με ένα μικρόφωνο, δεν είναι δα και κάτι το δύσκολο, είναι απλή φωνή, ο καθένας μπορεί να το κάνει!

Τι προσβλήθηκες;

Καλά έκανες! Πρέπει να προσβληθείς γιατί ποδόσφαιρο δεν είναι απλά είκοσι δύο μαντράχαλοι που κυνηγάνε ένα τόπι αλλά η αίσθηση της μπάλας όταν μπαίνει στο τέρμα που ξαφνικά όλο το γήπεδο ενώνεται με μια κραυγή ευτυχίας και από όλα τα σπίτια ακούγονται οι ίδιες φωνές. Είναι η αίσθηση που σου δίνει.

Το μπάσκετ δεν είναι απλά 10 μαντράχαλοι αλλά η αίσθηση όταν η ομάδα σου είναι πίσω για ένα πόντο και ο παίχτης στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού ρίχνει την μπάλα, όλες οι ανάσες κόβονται και κοιτάζουν την μπάλα να πλησιάζει το καλάθι και να μπαίνει. Ζητοκραυγάζουν όλοι. Η καρδιά σου χάνει έναν χτύπο από την χαρά. Είναι η αίσθηση που σου δίνει.

Η μουσική δεν είναι απλά ένα γρατζούνισμα αλλά είναι η αίσθηση του αγαπημένου σου τραγουδιού που σε ανεβάζει και απλά θες να σηκωθείς, να αρχίσεις να χορεύεις και να τραγουδάς μέχρι να μην έχεις άλλη φωνή μέσα σου. Είναι η αίσθηση που σου δίνει.

Το βιβλίο δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι κάτι το ανώτερο. Είναι η αίσθηση του καινούργιου βιβλίου στα χέρια σου όταν το κρατάς σφιχτά στην αγκαλιά σου. Το περίμενες πολύ καιρό και τώρα το έχεις. Είναι η αίσθηση όταν ο αγαπημένο σου χαρακτήρας πεθαίνει και απλά θες να φωνάξεις και να ουρλιάξεις, το στομάχι σου έχει γυρίσει και όλο το κορμί σου έχει σφιχτεί καθώς βλέπεις τον χαρακτήρα να πέφτει στο πάτωμα νεκρός (ή να εξαϋλώνεται ανάλογα το βιβλίο). Είναι η αίσθηση του ρομάντζου που κατακλύζει την καρδιά σου και νιώθεις ότι πεταρίζει κάθε φορά που ο πρωταγωνιστής έρχεται λίγο πιο κοντά με το άλλο του μισό. Είναι η αίσθηση που σου δημιουργεί και το κάνει να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα πράγματα στον κόσμο. Δεν είναι απλά ένα βιβλίο.

Βέβαια, σε αυτήν την κοσμοθεωρία έχει βοηθήσει πολύ η μικρή και η μεγάλη οθόνη. Η οθόνη που χαρακτηρίζει τους βιβλιοφάγους φυτά, geek και φρικιό. Που αυτός που διαβάζει σίγουρα θα είναι σπυριάρης, με σιδεράκια και τεράστια γυαλιά χωρίς αίσθηση της μόδας ή γενικά των ρούχων. Στα κορίτσι θα πουν «Άστα αυτά κάτω, είναι απλά βιβλία! Σημασία έχει να ντύνεσαι και να βάφεσαι ωραία». Με λίγο μέικ απ και μια μεγάλη αλλαγή στην καρνταρόμπα είναι βασίλισσες πλέον και ποιος νοιάζεται για τα βιβλία. Το αγόρι από την άλλη απλά πρέπει να τα αφήσει όλα και να κυνηγήσει την κοπέλα των ονείρων του και αυτή θα τον δεχτεί με χαρά. «Dude είναι απλά βιβλία, πρέπει να πάμε στο πάρτι της κούκλας μαζορέτας μισσ-φουλ-στερεότυπο». Ας μην ακουμπήσουμε τα βιβλία γιατί θα χάσουμε level διασημότητας.

Είναι απλά βιβλία;

Είναι κόσμοι ολόκληροι παγιδευμένοι σε χάρτινες φυλακές. Είναι προσωπικότητες. Είναι φόβοι. Είναι όνειρα. Είναι ιδέες. Ιδέες ενός ατόμου που έχει βάλει σκοπό στην ζωή του να δημιουργεί κόσμους από μελάνι.

Αλλά βέβαια μην ξεχνάμε την απεικόνιση των συγγραφέων. Από την μία είναι τρελοί, αυτόνομοι χωρίς καμία επαφή με την πραγματικότητα ή τους γύρω τους. Από την άλλη είναι σνομπ με την μύτη μέχρι το ταβάνι και θεωρούν τους γύρω τους κατώτερους, υποδιέστερα όντα τα οποία απλά χρειάζονται για να ικανοποιήσουν τις επικοινωνιακές τους ανάγκες σαν πολυκύτταροι οργανισμοί. Τι γράφουν; Τίποτα ουσιώδη απλά βιβλία.

Είναι απλά βιβλία;

Το ρωτάω. Το ξανάρωταω και θα το ρωτάω ξανά και ξανά και ξανά. Είναι απλά βιβλία. Το μόνο πράγμα στο οποίο έχω αφιερώσει την ζωή μου είναι ένα απλό ζήτημα χωρίς κανένα βάθος και καμία ουσία; ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΒΙΒΛΙΑ;

Ναι, είναι απλά βιβλία. Αλλά βιβλία έχουν αλλάξει συνειδήσεις. Βιβλία έχουν διαμορφώσει χαρακτήρες. Πολλοί ηγέτες φοβόντουσαν τα βιβλία και τα έκαιγαν. Πολλοί έχουν απαγορεύσει εκδόσεις βιβλίων γιατί τα θεωρούσαν επικίνδυνα για τον κόσμο. Αυτά είναι απλά βιβλία;

Αν κάποιος γυρίσει και μου πει ξανά «Μα είναι απλά βιβλίο», θα σηκώσω το βιβλίο και θα το πετάξω στην μούρη του. Αν μου παραπονεθεί ότι πόνεσε θα του απαντήσω με τον πιο γλυκό μου τρόπο «αχ πόνεσε; μα… είναι απλά βιβλίο».

*drops the mic*


Αυτό είναι λίγο μεγάλο άρθρο και ζητώ συγνώμη. Εντάξει ας μην κοροϊδευόμαστε, όλοι ξέρουμε ότι δεν το μετανιώνω αλλά ας είμαστε τυπικοί και ευγενικοί σε κάποια πράγματα. Αυτά σκεφτόμουν τις προάλλες στο λεωφορείο και έπρεπε να εκφράσω κάπως τις σκέψεις μου. Για αυτό έφτιαξα εξάλλου το blog ή έστω για έναν από του λόγους που το έφτιαξα.

Ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε και μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ :*

3 σκέψεις σχετικά με το “#article: Απλά ένα βιβλίο

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s