Ο Μικρός Πρίγκηπας του Αντουάν Ντε Σαιντ-Εξυπερύ
Η αγάπη μου με τα βιβλία ξεκίνησε από ένα ξανθό αγοράκι που αγαπούσε ένα τριαντάφυλλο και ήθελε να δει τον κόσμο. Έτσι ένα κοριτσάκι, αρκετά μικρό για να σκέφτεται, με μοναδικό όνειρο να ταξιδεύει έμαθε ότι τα ταξίδια μπορούν να γίνουν και μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίο.
Οι παράγραφοι γίνονταν κάστρα και οι λέξεις ιππότες που την έσωζαν από την πραγματικότητα κάθε φορά που άνοιγε αυτό το χάρτινο δημιούργημα. Έτσι ταυτίστηκα με το ξανθό αυτό αγοράκι που έφυγε από τον μικροσκοπικό πλανήτη του για να γνωρίσει τον κόσμο.
Ναι αυτό ακριβώς το βιβλίο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα και όρισε όλο τον χαρακτήρα μου. Θεώρησα λοιπόν ότι τι πιο κατάλληλο να είναι και το βιβλίο που θα ξεκινήσει αυτό το καινούργιο ταξίδι.
Το βιβλίο «Ο Μικρός Πρίγκηπας», αν και υποτίθεται ότι είναι παιδικό βιβλίο, κάνει μερικές βαθυστόχαστες παρατηρήσεις σχετικά με τη ζωή και την ανθρώπινη φύση. Βέβαια οι παρατηρήσεις δεν έρχονται από τον ίδιο τον Μικρό Πρίγκηπα αλλά από τα άτομα με τα οποία συναναστρέφεται. Για παράδειγμα η αλεπού δείχνει στον πρίγκηπα όλη την ουσία του βιβλίου: «Δεν βλέπεις καθαρά παρά μόνον με την καρδιά. Η ουσία είναι αόρατη στα ματιά». Η αλεπού στέλνει και άλλα μηνύματα-κλειδιά, όπως: «Είσαι υπεύθυνος για πάντα, γι’ αυτό που έχεις εξημερώσει» και «Ο χρόνος που πέρασες με το τριαντάφυλλο σου είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό για σένα«. Μιλάει για την φιλία, την αγάπη, τη δημιουργία δεσμών αλλά και για την ομορφιά του εσωτερικού κόσμου και ότι η ουσία δεν κρύβεται πίσω από το πως εμφανίζονται τα δεδομένα.
Αμφιβάλω αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω που δεν έχει διαβάσει τον Μικρό Πρίγκηπα ή έστω το έχει κάνει εν γνώση του. Άμα δεν το έχετε διαβάσει σας προτείνω να το διαβάσετε γιατί τα μαθήματα που δίνει είναι διαχρονικά και πιάνουν μικρού και μεγάλους.
Mais les yeux sont aveugles. Il faut chercher avec le cœur. (Αλλά τα μάτια είναι τυφλά. Πρέπει να βλέπεις με την καρδιά)
Η βαθμολογία μου είναι:
Μέχρι την επόμενη φορά, σας φιλώ!
3 σκέψεις σχετικά με το “#booktalk: Ο Μικρός Πρίγκηπας”